Ogród Pod Lasem

[Jagodka]

Powiem krótko , nie zazdroszczę Ci odgarniania tego śniegu . Dawno i owszem , u nas też odgarniało się śnieg , którego zsypiska tworzyły tunele . Teraz już nie mamy tego problemu , a i zimy są lżejsze . Twoje siedlisko , można by rzec , jest ostoją zwierzyny .
Sarenki świetnie , zwłaszcza ta jedna , ( prawie oswojona , jak piszesz ) pozowały do fotek ...chociaż one z natury bardzo płochliwe .
Domyślam się Joluś , że z psiakiem , na ostatniej fotce , to Ty ?

[jola z izer]

Dalu, przecież też masz zwierzaczki - takie słodkie "pluszaki"
Agatko , nie wyobrażam sobie życia bez zwierząt
Jagódko, czy to znaczy, że masz jakieś urządzenie, które rozpuszcza w locie padający śnieg
To prawda, że mam bliski kontakt z różną zwierzyną, a teraz jak się zaczęły chłody, to w karmnikach ruch jak na Marszałkowskiej, nie przymierzając I jaka rozmaitość tego skrzydlatego towarzystwa. Obserwowanie ptaków, to wielka frajda.
Tak, to ja ... w większym formacie

[Jagodka]

No , mam takie urządzenie , w postaci trzech chłopów . A tak poważnie mówiąc , ze swojej posesji mam metr do drogi . Na podwórzu zaś chłopaki odgarną , by samochodami wyjechali , a z kostki brukowej gładko im idzie .

Teraz nie ma takich zasp , ani też takich intensywnych opadów zimą , jak kiedyś . Drogi pamiętam nie były odśnieżane , zaspy na metr i więcej ...brnęło się czasem po pas . Mróz był tak siarczysty , dochodzący do - 32 *C , ale jakoś nikt nie narzekał , że zimno . CO nie było , Mama ogrzewała pierzyny na piecach kaflowych , by nam , dzieciom było ciepło w mrożne noce . Nie chorowaliśmy , a jak jakieś dopadło nas przeziębienie , to herbata z białego bzu , lipy , smarowanie sadłem , nacieranie spirytusem , gorąca , kopcąca słonina , która kroplami tłuszczu spadała na łyżkę mleka . Uodporniająco podawano nam tran ...bleee . Ale się rozczuliłam na samo wspomnienie dziecięcych lat .
Obok mojego domu jest wąwóz - w którym płynie strumyk , przychodzą tam bażanty , zające , a jakieś 300 metrów dalej , nawet sarny podchodzą , bo dwa km odemnie jest las .

[megi1402]

Takich zasp na żywo już dawno nie widziałam
Zwierzyniec masz fajny. Mnie ostatnio zaczął odwiedzać kot sąsiadów, którzy niedawno się wprowadzili do domu naprzeciwko. Ma stałą trasę po murkach wkoło mojego ogrodu, czasem siedzi na parapetach okien. Czuje się jak u siebie, ale pogłaskać się nie da, ucieka.

[jola z izer]

To masz najlepsze urządzenie do odśnieżania, Jagódko,
To nie jest tak, że nie ma takich mrozów (spytaj Siberię) i takich zasp... są, tylko z perspektywy dziecka 1-metrowa zaspa zupełnie inaczej wygląda niż dla osoby dorosłej A w domu zwierzęta masz

Małgosiu, widać kotek czuje, że tam dobra dusza mieszka i krzywdy mu nie zrobi, a jak kilka razy dasz mu jakiegoś smakołyka, to i pogłaskać się da Śnieg leży ... wygląda, że już na stałe :P

[Jagodka]

Mam Akitę Inu , jest to rasa japońska . Znasz przypowieść o Hachiko ?

Tutaj na spacerze , wśród pól .



A tu , w swoim miejscu , gdzie ma wybieg .



Pooglądaj , a potem skasuję .

[jola z izer]

Słodka morda ... nie kasuj Nie znam przypowieści o Hachiko - powiedz

[Jagodka]

Dziękuję Joluś , .

Hachiko , to prawie symbol Japonii , historia psa wiernego , oddanego swemu panu . Poczytaj , bo warto . Film , oparty na faktach oglądałam , z Richardem Gere , w roli głównej .

http://www.akity-inu.pl/akitainu_symbole.html

http://www.seans-online.pl/filmy_online ... 16467.html

[jola z izer]

Równie wzruszająca historia zdarzyła się w Krakowie, jakieś kilkanaście lat temu, pan zasłabł zabrało go pogotowie a pies został i czekał na rondzie.. ludzie go dożywiali, a on czekał ... Też ma pomnik .. tak mi się wydaje.

[Siberia]

Jolu, jak nazywał się Twój Wyjątkowy Pies?

[jola z izer]

Nazywał się Gumiś, tak nazwał go mój ś.p.brat. Jednym z przykładów jego wyjątkowości było np. to, że on nie ganiał za żadnym zwierzakiem , np.sarną, czy kurą, co robią zwykłe psy. Każdego psa, który przyjechał z wizyta witał jak prawdziwy gospodarz - uprzejmie, nawet pozwalał wyjadać ze swojej miski. Poza tym można z nim było pogadać. Żył 16 lat

[Siberia]

To rzeczywiście Gumiś był wyjątkowy... Ale i strata tym dotkliwsza zapewne...
Dawno odszedł?

[jola z izer]

Odszedł 9 marca 2010 r. - w 10. rocznicę mojego tu zamieszkania. Do tej pory czasem się mylę i do tego czarnego huncwota - Ogonka (na fotce), mówię Gumiś

[Siberia]

To już nie pytam co robi huncwot Ogonek

[Ave]

Miło było zobaczyć białą zimę... ale na fotkach, ja jednak za tym białym... czymś... nie tęsknię.