Ogród Madzi - część 4

[Locutus]

Z pewną panią profesor z Polskiej Akademii Nauk mamy wspólny wątek na FB, gdzie przerzucamy się tym, jak nasze mózgi poprzekręcały informacje, dawno już przekroczyliśmy tysiąc wpisów (a każdy zawiera kilka-kilkanaście przykładów)…

Pozdrawiam!
LOKI

[Madziagos]

He, he, jest takie przysłowie, że ,,człowiek widzi to, co chce widzieć".
Oj, ma to sens
Jedni to dostrzegają, inni nie.
W każdym razie zdecydowanie lepiej być w tej grupie, która to widzi i się do tego przyznaje

[pelagia72]

Madziu
Przecudne przylaszczki.
Ostatnie zdjęcie obłędne
Jak z angielskiego ogrodu , albo jakiegoś parku.

Jerzy
W sumie nie daleko prawdy jesteś ,bo chciałam Magdzie podrzucić książkę i kwiatka dla Marysi kaszubskiej.

[PEPSI]

Ostatnie zdjęcie obłędne
Jak z angielskiego ogrodu , albo jakiegoś parku.

Aga wyjęła mi to z ust

[Madziagos]

Dziewczyny,
też mi się podoba ten fragment ogrodu.
Rzeźbę wybrałam sobie w ramach realizacji vouchera, jaki dostałam ze starostwa za konkurs ,,Piękna Wieś".
W tym roku też się zapisałam.

Agnieszko,
a tak poza tym, to czy mam rozumieć, że się do mnie wybierasz?

[Locutus]

I tak mój ulubiony przekręt miał miejsce niemal dwadzieścia lat temu, gdy zaczynałem studia na UJ… Idę na egzamin z biologii komórki, mijam budkę z drożdżówkami, patrzę, wielkimi bukwami napisane „SER” oraz cena. I zaczynam się zastanawiać o co w ogóle chodziło autorowi drożdżówki z gładką siateczką śródplazmatyczną (SER = Smooth Endoplasmic Reticulum). Dobrych kilkanaście sekund zajęło mi „zaskoczenie”, że drożdżówka po prostu jest z serem.

A co do tego, że każdy widzi co chce widzieć – na jednym wykładzie też jeszcze na UJ wykładowczyni zilustrowała te słowa następującym obrazkiem: https://www.pinterest.fr/pin/94364554665268503/

Pozdrawiam!
LOKI

[Madziagos]

He, he, wniosek z tego taki, że byłeś wykuty na ten egzamin

[Locutus]

Piękne magnolie. Zazdroszczę. Na mojej kredzie o magnoliach mogę jedynie pomarzyć.

Pozdrawiam!
LOKI

[pelagia72]

Madziu
Kolejny ,cudny ''obraz'' z magnoliami i kamiennymi obiektami
Prędzej mój Z. się przemknie po Twoich okolicach

Madziu moja znajoma ,a raczej jej córka spadła z konia w wyniku nieprofesjonalizmu instruktorki.
Dziewczynka ma uszkodzoną rękę ,Matka chce pozwać tę szkółkę jeździecką.
Pozwoliłam sobie dać jej Twój nr. telefonu polecając Ciebie jako profesjonalistkę w tych sprawach

Jerzy
Na studiach na ASP mieliśmy mnóstwo przygód i zabawy.
Nie do przebicia Kiedyś Profesor z Muzeum Narodowego w Waw - ie przywiózł oryginalne tabliczki sumeryjskie - gliniane i dał nam do łap.

[Madziagos]

Loki,
to chociaż pooglądaj sobie u mnie
Na pocieszenie powiem Ci, że choć gleba dla magnolii jest u mnie idealna, to już klimat niekoniecznie.
Niestety, bywa, że magnoliowy pokaz kończy się któregoś dnia nieodwołalnie po nocnym przymrozku
W tym sezonie obyło się na szczęście bez dużych strat.






Agnieszko,
wybacz, że Ci to powiem, ale nie ma czegoś takiego, jak pewność jazdy konnej nie obciążonej ryzykiem.
Wprost przeciwnie, sport to sport i nierozerwalnie wiąże się z ryzykiem, zwłaszcza jazda konna tutaj przoduje.
Jeżeli się wysyła dziecko na jazdę, to trzeba mieć taką świadomość.
Koń to koń, duże i płochliwe zwierzę. Jak się jeździ, to się spada i nieraz odnosi obrażenia. Koniec, kropka.
Niestety, profesjonalizm niewiele w tym pomaga.
Jeżeli Twoja koleżanka rzeczywiście zadzwoni, to jej odmówię, nie chcę tego typu ludzi u siebie.

A z milszych rzeczy, w końcu pada deszcz

[Locutus]

@ Pelagia – Prawdziwe, sumeryjskie tabliczki? Wow, to jest nie do przebicia… Swoją drogą studia studiami, ale to liceum wspominam najprzyjemniej jako czas kompletnych szaleństw…

@ Madziagos – Ano popodziwiam sobie te magnolie u Ciebie, popodziwiam. Z innej beczki: jak koleżanka Pelagii zadzwoni, będziesz mogła jej wyjaśnić, że sport to pierwszy krok do kalectwa (vide aktor, który kiedyś grał supermana – Christopher Reeve), a jeśli tego nie pojmuje i koniecznie chce na kogoś zwalić winę, to stanowi przykład ceramiki użytkowej… Moja żona w swoim czasie sporo jeździła konno – raz zwichnęła kciuk, innym razem koleżanka z klubu połamała sobie czaszkę tak, że ewakuowano ją śmigłowcem, a potem łatano rozbity łeb metalowymi płytkami… Sh*t happens, zwłaszcza w jeździectwie.

Pozdrawiam!
LOKI

[zielonajagoda]

I ja się przyłączam do zachwytów nad zakątkiem ogrodu z rzeźbą. A ogród widzę ogromny
Przylaszczki cudo

[pelagia72]

Madziu
Przepraszam ,że poruszam u Ciebie takie tematy ,ale chciałam ,żeby inni wiedzieli co może się stać...
Niestety wina jest ewidentnie głupiej instruktorki.
Dziewczynka siedziała na koniu a ta durna baba kazała jej okładać batem konia.
Czy to jest odpowiedzialne
Sama wiesz ,do koni trzeba delikatnie i spokojnie.
W końcu spadła i ma uszkodzoną rękę.
Sama słyszałam przez telefon ,jak ją bolało już po założeniu gipsu.
Będą kłopoty....
Ja się matce nie dziwię ,że się wkurzyła.

Jurku
Tak ,prawdziwe sumeryjskie. Czad
Mnie nie przebijesz bo do Liceum Plastycznego chodziłam.
A było tak fajnie ,że na prawdę szkoda mi było ,jak skończyłam naukę. Mimo ,że parę osób było potem na studiach ze mną.

Jeśli chodzi o konie ,osobiście lubię je ,ale boję się /Babcie mnie straszyły/
Wiadomo ,że to sport obarczony ryzykiem ,jak każdy.
Myślę ,że już niebawem wszyscy będziemy zmuszeni do korzystania z koni na co dzień.
I wtedy będziemy Magdę błagać o odsprzedanie jednego.

[Madziagos]

Loki,
zaraz nastąpi kolejna porcja magnolii
Wracając do koni, to na szczęście nie jestem zmuszona zarabiać na życie prowadząc szkółkę.
osobiście uważam, ze jest to jedno z najbardziej niewdzięcznych zajęć na świecie.
Nie dość, że zawód trudny i odpowiedzialny, to co jakiś czas zdarzają się ,,poszukujący winnych".
Zdecydowanie wolę hodowlę, dużo przyjemniejszy kierunek jak chodzi o konie.
A tak odnośnie jeździectwa, to niestety, jest to jeden z najbardziej kontuzyjnych sportów, co oczywiście od naprawdę wielu lat mi w niczym nie przeszkadza ani mnie nie zraża.




Zielonajagodo,
kiedy zakładałam ogród, to umiaru nie miałam i absolutnie tego nie żałuję
Teraz zaczyna się z tego robić bardziej lasek niż ogródek, ale i to mi się podoba.




Agnieszko,
na Twoim miejscu nie rozgrzewałabym się tak bardzo tym upadkiem z konia.
Tak jak już napisałam wyżej, praca w szkółce to nic przyjemnego i to z wielu powodów.
Tego typu sytuacje, jak ta o której piszesz, są nagminne i nie mają niczego wspólnego z brakiem profesjonalizmu instruktorów.
Ale co tam, nie będę się tutaj na ten temat rozwodzić, bo i po co.
Pytam się tylko (retorycznie) po co zapisywać dziecko na jazdę konną, a potem mieć pretensje do całego świata, że coś tam jest złamane i boli?
Na tym zamykam dyskusję na temat opisywanej przez Ciebie sytuacji.

[Locutus]

@ Pelagia – okej, troszeczkę mi się zmieniła ocena sytuacji (gdzieś tak o 180°), jak przeczytałem o tym okładaniu konia batem… Aż mi się Annika Schleu i jej niesławny występ na pięcioboju nowoczesnym na ostatniej olimpiadzie przypomniały. W takim razie powodzenia życzę Twojej znajomej i niech z uczących znęcania się nad zwierzętami sadystów zedrze majtki przez głowę, o! Co do przebijania w kwestii dziejów licealnych – nie wiem, czy Cię przebiję, czy nie, ale V LO im. Augusta Witkowskiego w Krakowie było naprawdę szaloną szkołą pełną wyjątkowych ludzi…

@ Madziagos – ach dziękuję za kolejną porcję magnolii… Piękne, piękne!

Pozdrawiam!
LOKI