Halszko, cieszę się, że mnie odnalazłaś i przyszłaś do mnie z wizytą. Zawsze niecierpliwie czekam na Twój wpis. Bardzo Ci dziękuję za życzenia i dobre słowo. Buziaki przesyłam
Beaby, budleja w opisie rzeczywiście obiecująca. I ten kolor na etykietce... Nie wiem, czy będzie jej odpowiadało środowisko na ranczo. Zaobserwowałam, że trochę jej listki z wierzchu przyschły, a może podmarzły. Trochę mnie to martwi. Ale może to tylko pierwsza reakcja i później ta roślinka się przyzwyczai. W każdym razie wiedz, że to Ty mnie głównie zachęciłaś do jej zakupu i patrząc na nią, będę za każdym razem sobie o Tobie przypominać.
Czytam z nostalgią o naszych pierwszych krokach w uprawie ogrodu. Człowiek naiwnie myślał, że wystarczy kupić, posadzić do ziemi i samo urośnie.
Natomiast wprost zaszokowała mnie informacja, że tak daleko dojeżdżasz do pracy i podejrzewam, że w związku z tym przeczytałaś mnóstwo książek. Nie mylę się Beatko?
Lucynko, maj cieszy nas wszystkich swoimi kolorami i zapachami. Oby trwał wiecznie
I oby nie był już taki nieznośnie zimny.
Misza, witaj Gosiu! Kiedyś siałam jednoroczne ostróżki w dawnym ogrodzie i niezwykle mi się podobały. Tutaj też próbowałam, ale nic nie wyszło. U mnie jest taki problem, że wysiewa się mnóstwo chwastów, bo przez lata nikt z nimi nie walczył. I jeśli wysieję coś do gruntu, to szybko zostaje zagłuszone i zdominowane przez setki rozmaitych chwaściczków. W związku z tym muszę polegać na gotowych sadzonkach albo wysiewać w domu na parapecie i później przenosić do gruntu. A z tym bywa różnie. Na przykład w tym roku posiałam na parapecie ostróżkę trwałą i nie wzeszła ani jedna, chociaż nasiona miały jeszcze ważny termin. Na szczęście powschodziło mi trochę jeżówek, więc pilnuję ich jak oczka w głowie. Czarnuszkę mam w ogródku przydomowym. Fajna jest, co roku wysiewa się już sama.
Mam też ochotę na orlayę, ale to już dopiero za rok. Dziękuję Ci bardzo za wszystkie sugestie. Wszystkie są cenne i z chęcią z nich korzystam.
------------------------
Niewiele mam dzisiaj do pokazania, bo mało się zmieniło. Właściwie ostatnio tylko koszę trawę i pilę chwasty, koszę trawę i pielę, koszę i pielę....
W miedzyczasie zachwycam się
kaliną Burkwooda, które pachnie jak najlepszeperfumy. Nawet się nie spodziewałam tak cudownego zapachu. Maleństwo posadzone w zeszłym roku, niewiele od ziemi odrosło, a tak już pięknie okwiecone.
A drugie co mnie cieszy to
lipa holenderska. Zeszłego lata, podczas tropikalnych temperatur poobsychały i opadły jej prawie wszystkie liście. Martwiłam się, czy w ogóle da radę przeżyć zimę. Na szczęście wypuściła teraz świeże limonkowe listeczki.
Przeglądając forum trafiłam na Twój pierwszy wątek. Szkoda, że nie mogę już nic obejrzeć. Na szczęście śmietnika nie miałam. 
właśnie się zastanawiałam co tak cicho u Ciebie w wątku, ani tu, ani tam Cię nie ma, a tymczasem Ty już różankę założyłaś i obsadzasz ją kolejnymi pięknymi krzewami róż. 
O czym piszę? No co - na pierwszy rzut poszedł sumak, potem chmiel, jakiś bambus wprost do gruntu, glicynia .... Było to 30 lat temu. Jak widzisz - coś w tym co napisałaś - jest 
