Wymarzony ogród Moniki cz2

[aage]

Materiałów do wykończeń mnóstwo, jednak gdy się wgłębimy nie ma co wybrać bo wszystko nie takie jak sobie wymarzyliśmy a na zrobienie pod siebie nie ma funduszy- nie raz przez to przechodziłam. Z racji wykonywanego zawodu mojego eMa cały czas trwam w tym stanie.
Co do zakupu roślin zgadzam się z Tobą lepiej kupić coś co już wypuszcza a nie kota w worku-będziesz miała jeszcze prac bez liku a więc teraz oddaj się w całości wykończaniu domu.
Ściskam mocno życzą spokojnego dnia w pracy

[Margo2]

Czytam, że boisz się zostawać sama w domu.
Ja wręcz odwrotnie. Kiedy sprowadziliśmy się do domu niedaleko mieszkali tylko jedni sąsiedzi. W dodatku nie miałam ogrodzenia.
Tydzień po przeprowadzce mąz wyjechał na parę dni, a ja zostałam sama z rocznym dzieckiem.

Współczuje ci tej konieczności podejmowania decyzji. Gdyby jeszcze było z czego wybierać.
Chociaż mimo wszystko ja bym jeszcze raz chętnie przez to przeszła

[Monika-Sz]

Agnieszko- dokładnie z tego powodu wstrzymuję się z zakupem roślin i czekam, aż się obudzą w szkółkach.. Jeszcze skucha z byliną byłaby drobiazgiem, jednak zakup drzewa nieudany nieco by zabolał
Z wyborami niestety albo klęska urodzaju, podoba mi się wszystko i w akcie rozpaczy proszę Męża, aby zdecydował, bo ja nie umiem- brałabym wszystko.. Tak z drzwiami mam dylemat- kształt mi się podoba to kolor zły a innego w danym modelu nie zrobią.. a to się okazuje, że podcięcia nie robią fabrycznie itp.. Z czegoś trzeba będzie zrezygnować i pojść na kompromis z samą sobą

Gosiu- to odważna z Ciebie osoba.. albo ze mnie tchórzliwa Pamiętam, jak kiedyś na działce na Mazurach byłam z Rodzicami i koleżanką. Rodzice pojechali do sklepu, my w teleexpresie wysłuchałyśmy o jakimś zbiegłym więźniu i szukają go w promieniu kilkudziesięciu km.. a po chwili do okna rozległo się pukanie.. Ile narobiłyśmy pisku z koleżanką.. Jak wrócili Rodzice to przyszedł sąsiad i mówił, że pukał do drzwi i okien bo miał sprawę do Taty, ale tylko pisk dziewczyn słyszał.. a myśmy się strachu najadły, że to ten więzień na pewno się dobija.. Nie przyszło nam do głowy sprawdzić przez okno, kto to puka- był zmrok a my się wystraszyłyśmy.. Na usprawiedliwienie dodam, że miałyśmy ok 11 lat.
Jak byłam nieco starsza, to tez z koleżanką pojechałyśmy na działkę. Rodzice poszli do znajomych kilka domów dalej, my nie chciałyśmy. Po jakimś czasie doszłyśmy do wniosku, że nam się nudzi i idziemy do znajomych- wychodzimy, a tu czarna noc na wsi, żadna latarnia się nie pali.. Uzbroiłyśmy się w latarkę, wzięłyśmy pod ręce, jedna trzymała latarkę a druga śrubokręt do obrony i tak doszłyśmy do znajomych, po drodze oślepiając przechodniów, bo sprawdzałyśmy kto idzie .
Dziwne to jest, że mimo spędzenia całego życia w domu czuję się nieswojo zostając sama na noc.. I to mówię ja, która namiętnie czyta i ogląda horrory.
Może w nowym domu nie będzie tak źle- z jednej strony policjant, z drugiej pułkownik- będzie do kogo biec po pomoc

****
Za oknem znowu pada- liczę jednak, że jutro będzie te obiecane 19*, i weekend piękny- może wreszcie rośliny ruszą porządnie. Powinny już zacząć, bo noce też są na plusie!
Już prawie północ a ja tłukę ścieżkę dźwiękową z Romea i Julii i wkurzam się na siebie, że tak zapomniałam francuskiego, że średnio rozumiem. Ze śpiewania prawie nic, z textu pisanego- częściowo, ale mizernie.. to przykre tak się uwsteczniać. Powinnam zostać przeniesiona do Paryża, dostać kopa w d.. i sobie radzić. Chodziłam do klasy z rozszerzonym fr, zdawałam maturę z fr. Może to plan na emeryturę- ogródek i język

[AGNESS]

Monisiu witaj
U mnie dziś na szczęście już nie pada, ale bardzo wieje i jest naprawdę zimno Na szczęście od czasu do czasu przebłyskuje słoneczko, więc mam nadzieję, ze to zapowiedź poprawy pogody....
Miłego dnia, buziaki

[Monika-Sz]

Witaj Agniesiu- u nas cos opornie ta wiosna nadchodzi.. Dzień pochmurny, wieje lekki wietrzyk, ale bez słońca- więc trochę smutno i chłodno.. Wole jednak, żeby słońce zachowało siły na weekend
Na jednej z rabat u Mamy gramolą się jakieś cebulowe- ale od jesieni zdążyłam zapomnieć, co gdzie sadziłam- będzie fajna niespodzianka

[lulka]

Moniś jak już będziesz stacjonarnie przy własnym ogrodzie to i wszystko sprawniej pójdzie, a że obrotna Kobitka jesteś, to ino mig będziesz miała ogród z prawdziwego zdarzenia. Tylko dla osób niecierpliwych (ja ) czekanie aż wszystko urośnie jest najwiekszą mordęgą.
Słonko coś oporne dzisiaj, a miało być tak pięknie. Oby jutro dało popalić, bo idę na wagary i potrzebuję słonka.

Z wyborami niestety albo klęska urodzaju, podoba mi się wszystko i w akcie rozpaczy proszę Męża, aby zdecydował, bo ja nie umiem- brałabym wszystko.. Tak z drzwiami mam dylemat- kształt mi się podoba to kolor zły a innego w danym modelu nie zrobią.. a to się okazuje, że podcięcia nie robią fabrycznie itp.. Z czegoś trzeba będzie zrezygnować i pojść na kompromis z samą sobą

Monia ja tak miałam na początku i teraz ponoszę tego konsekwencję, bo większości roślin, krzewów i drzewek muszę się pozbyć. Co prawda nadal mam zakusy aby posiadać "wszystko" co mi się podoba, ale umiem już sobie powiedzieć STOP - PRZEMYŚL i dopiero kup.
Buziaki, miłego weekendu-ja swój zaczynam już dziś późnym popołudniem

[majowa]

Monika, uwielbiam Twoje historie. Jako nastolatka byłam chojrak; wracanie do domu późno przez pustą ulicę, wywoływanie duchów, spacery po cmentarzu nocą -tak, tak Teraz nawet na podwórko po zmierzchu boję się wyjść sama.
Gratuluję tak pięknie rozpoczętej kariery medialnej

[dorcia7]

Moniko a u mnie po południu w cieniu było 17 stopni,cały dzień słonko,zero wiatru,wreszcie,należało się po tych deszczowych i wietrznych dniach

[D-M]

Monia masz tam jeszcze jakieś opowieści?
bo lubię je czytać..
też bym chyba piszczała gdyby mi ktoś zapukał niespodziewanie do okna

[Monika-Sz]

Witam wieczorową porą- dzień w drugiej połowie zrobił się piękny, wiosna nadchodzi.. Może wreszcie rosliny w ogródku też dojdą do takiego wniosku..

Madziu- wspomniałaś, że jesteś niecierpliwa- oj, ja też. W gardenpuzzlach najfajniejsza rzecz to plusik do powiększania roślin Z tą obrotnością to u mnie ostatnio kiepsko- chwilami czuję, że życie mnie przerasta.. Ostatnio mam sporo nerwów.. Dośc powiedzieć, że od wtorku godz 9 rano aż do tej pory spałam w sumie 8godz.. po prostu nie chce mi się, nie mogę zasnąć.. Nawet nie jestem zmęczona. Może wreszcie dzisiaj padnę.. Chociaż jak na razie nie zanosi się..
Uściski dla Córci Jak się czuje po incydencie z psiakiem..?

Iwonko- spacery po cmentarzu- przebiłaś mnie Ja namiętnie czytałam Mastertona, ale jak po zmierzchu Mama wysyłała mnie do piwnicy po jakies słoiki z przetworami, to dla dodania sobie odwagi brałam swojego psiaka shih-tzu Mój Mąż często sobie żartuje i wymyśla różne śmieszne określenia i mówi na mnie czasami kurczak bojowy- bo niby taki jestem tchórz, ale jakoś do Męża mam odwagę być bojowa
Z czytaniem Mastertona wiązała się jedna zasada- albo siedzieć do rana i przeczytać do końca, albo niedoczytaną książke wynieść za próg sypialni- nie mogłam zasnąć z nieprzeczytana ksiązką, za bardzo się bałam nie znając zakończenia Zasada wynoszenia za próg pokoju dotyczyła tylko horrorów

Dorotko- ja w pracy siedziałam do 20.30, jednak było dość duszno- czyli ciepło za oknem musiało być Jak szłąm na popołudnie, to zimowy płaszczyk miałam odpięty Zauważyłam, że pod względem ubrania wolno przechodzę w kolejną porę roku- jak jesienią długo marznę w lekkim płaszczyku, tak na przedwiośniu długo noszę zimowe ciuchy- wolno kapująca jestem pod tym względem..

Dario- myśmy się wtedy bardzo wystraszyły, nie śmiej się..
Czy mam jakąs opowieść- a proszę bardzo.. Często miewam sny o różnych kataklizmach- typu wybuchający wulkan w ogródku sąsiadów, albo fala tsunami z sąsiedniej ulicy Jak byłam w podstawówce, to miewałam różne katastroficzne myśli.. miałam wtedy chomika.. i jak zasypiałam to snułam plany np..jak będzie pożar, to otwieram okno, wyrzucam ubrania, owijam w kołdrę wierzę hi-fi i tez wyrzucam przez okno (to była dla mnie moja najcenniejsza rzecz..), a chomiczka wypuszczę- on na pewno jakoś sobie poradzi.. Plan na wypadek powodzi- zdejmuję drzwi od szafy i używam ich jako deski ratunkowej, wypuszczam chomiczka- on na pewno sobie jakoś poradzi.... nie muszę dodawać, że stałym punktem każdego planu było uwolnienie chomika z klatki, żeby sobie poradził

Kiedyś w książce przeczytałam, że jak zejdzie lawina i zasypie tak, że człowiek nie wie, gdzie góra a gdzie dół, to trzeba splunąć i grawitacja sama pokaże, w którą stronę góra-czyli w jakim kierunku należy się odkopywać. Z ogromnym przejęciem tłumaczyłam to Mamie, żeby w razie czego wiedziała- a skąd ja się lawiny w okolicach Wawy spodziewałam.. ?

A propos tego, że zawsze chciałam się budować- mieć dom w ogródkiem- bo już jako kilkuletnie dziecko siałam kwiatki i przesadzałam łubin z ogrodu Babci do naszego i generalnie od zawsze ciągnęło mnie do grzebania w ziemi.. Miałam kilka lat, pewno niecałe 10.. Siostra, już pełnoletnia rozmawiała z Rodzicami, ja się bawiłąm obok i niby nie słuchałam rozmowy. Rodzice chcieli działkę na Mazurach przepisać na Siostrę, Ona się kłóciła, że nie chce ziemi na wsi, Rodzice namawiali itp.. W końcu ja się włączyłam do rozmowy, że jak Ona nie chce, to niech na mnie zapiszą
Jak kiedyś byliśmy z Rodzicami na działce, to z sąsiedniej wsi przyjechał rowerem lekko pijany człowiek.. Poniekąd znajomy- Tata kiedyś od niego kupił kawałek łąki nad rzeką.. Przyjechał do nas, ja byłam na ogródku- wręczył mi pęk polnych kwiatów z textem "idz do Ojca i powiedz, żeby Ci działkę kupił"- mało nóg nie pogubiłam.. że ja chcę działke, Tato kup mi działkę.. Tata powiedział znajomemu, żeby jechał do domu a On wpadnie do niego jutro.. Jak Pan przetrzeźwiał, to Tata działkę kupił- nie chciał dobijac targu z zawianym, żeby nie być później posądzonym o wykorzystanie sytuacji.. Dodam tylko, że fundusze ze sprzedaży ten człowiek- mimo że prosty rolnik niewykształcony- przeznaczył na zakup materiałów budowlanych i własnymi siłami postawił 2piętrowy murowany dom dla syna.


Koniec historyjek- więcej mi dziś nie przychodzi do głowy.. Jutro siedzę w pracy do 20, ale sobota wolna i to całkowicie.. Mąż na wyjeździe, a ja chyba pojadę na działkę coś porobić. Jeszcze nie wiem co, bo nie za bardzo mam zajęcie- coś bym posadziła, ale rabaty niegotowe.. Cos sobie wymyślę

[jode22]

Twoja opowieść o wystawianiu książki horroru za próg sypialni przypomniała mi moją podobną historię. Generalnie nie przepadam za horrorami ale jednocześnie nie jestem strachliwa. Ale jak miałam około 20, moja młodsza o rok siostra która studiowała medycynę, nabyła czaszkę, żeby uczyć się anatomii. Czaszka była autentyczna, zakupiona od grabarza na cmentarzu . Została przez mojego ojca wygotowana i stała sobie w biblioteczce. Rodzice z siostrą byli na wczasach, a ja byłam kilka dni sama, bo miałam jesienny egzamin. Wieczorem, jak wchodziłam do pokoju z biblioteczką, to nie wchodziłam głębiej po ciemku, tylko najpierw za progiem wysuwałam rękę i macając kontakt zapalałam światło . No jakoś nie potrafiłam się przemóc, chociaż byłam sama na siebie zła .

[Monika-Sz]

Ja też miałam prawdziwą czaszkę- miała na imię Lukrecja (tak ją nazwałam) Jak byłam na 1 roku, gdy czaszka jest potrzebna do nauki, to był duży kłopot z zakupem i istniała obawa, że trzeba będzie kupić u grabarza, a do wygotowania oddać w szatni anatomicum, a szatniarz przekazywał do prosektorium do wyprawienia- chociaż trochę wątpiłam, że naprawdę tak to się odbywa.. Ja na szczęście swoją kupiłam od studentki starszego roku. Bardzo żałuję, że ją sprzedałam, bo była bardzo dobrze zachowana i ją lubiłam, tak po ludzku i z szacunkiem.. Została mi za to kość skroniowa i stopa.
Kości stały na regale wśród figurek- wiesz, że nigdy nie przyszło mi do głowy się ich bać.. mimo mojego bania się wszystkiego Pewno dlatego, że praktycznie codziennie siedziałam z Lukrecją w ręku i byłą dla mnie źródłem nauki- nie postrzegałam jej jako zagrożenia.
Pod tym względem studia specyficzne- cały 1 rok spędzony w prosektorium- 2x w tyg po kilka godzin. Podobno kiedyś zajęcia były na 3 roku ale część studentów nie dawała rady, więc przeniesiono je na 1 rok, żeby od razu odpadli co delikatniejsi- nie wiem, ile w tym prawdy.. Dla mnie trudniejsza była medycyna sądowa- sekcje zwłok na 5 roku. Trudniejsza psychicznie- bo uczestniczyło się w sekcjach dopiero co zmarłych osób.. lub dopiero znalezionych.. i czasem było po ludzku przykro..
Brrr-ale pociągnęłam temat- wszyscy goście się wystraszą..

[jode22]

No tak, wspomnienia niesamowite, ale ciekawe. Siostra miała praktyki w szpitalu Przemienienia - naprzeciw miśków. Kiedyś na drzwiach kilku podpitych osobników przytargało równie pijanego kolegę z nożem tkwiącym w brzuchu. Chirurdzy kilka godzin przeglądali mu flaki centymetr po centymetrze i nie znaleźli żadnej dziury - nóż prześliznął się między jelitami .
A to imię Lukrecja to od Lukrecji Borgii .

[Wanda7]

Ale dzisiaj cudny dzień. Nareszcie, nareszcie, w końcu się doczekałam i obnoszę się w zaprzyjaźnionych ogrodach z moją radością. Chcę się żyć. Hurrra...
I dlatego nie wypowiadam się na tematy "cmentarne". Całuski dla ciebie

[sweety]

Medycyna sądowa nie jest taka zła. Wszystko zależy od przyczyny śmierci. Mnie się trafiła śmierć z postrzału. Ale ekshumacja to już hardcore
Ale jest piękne słonko, wiosenka, a my żyjemy, więc ... czego się bać