U nas normalnie zima
W nocy padały krupy.Zbierałam pokrzywy do mieszanki ziołowej razem z tym białym
Straty mamy spore niestety.
Czereśnie ,lilie /przykryte były/ ,nawet bergenia ,nigdy tak nie było.
Szkoda ,że ogniska nie zrobiliśmy.
Co za rok ,same nieszczęścia już od Sylwestra...
Jeszcze kot znikł a do kuchni przyszły mrówki. Panie Boże jeszcze tylko szarańczy brakuje
Płocczanko
Mój Z. ma cały wielki budynek gospodarczy w gołębnikach.
Tak to jest ,jak się nie kontroluje rozmnażania.
Jak Dziadek nasz poprzednik ,wszędzie nabudował gołębników.
Podejrzewam ,że co najmniej 150 sztuk ma.
Kiedyś chodziłam i wyrzucałam jajka.
Dla ogrodnika to jest prawdziwy dramat. Nie dość ,że brudzą i słomę rozsypują ,strach przejść wzdłuż budynku / a muszę na kompostownik i do dalszych ogródków czy wody.
Rozmowy i zmuszanie do odkupywania roślin nic nie dają.
W głowie się na starość Mu przewróciło bo twierdzi ,że szkudniki są ważniejsze ode mnie.
A ja tu przecież od początku jestem razem z nim i sama ogród urządzałam.
Całe szczęście ,że są jastrzębie i koty
Ja też jestem gadułą
Lidziu
Fifiu
15 - cie lat na Forum - to kawał naszego życia Tak ,szkoda ,że stare fotografie są niedostępne.
W moim przypadku z pierwszego ogrodu w Sopocie przepadły w starym kompie.
Z kluczykami bardzo ciekawa sprawa
Wiedziałam ,że na kaszel są lekiem ,ale trochę są trujące.
''Nasze kluczyki'' wyglądają nieco inaczej. Mniejsze ,bardziej zwarte kwiaty i bardziej żółte - jak kurczak.
Rosną też dziko w opuszczonej wysepce - starym siedlisku ,gdzie mamy pasiekę /bliżej Gdańska/.
Tak to prawdziwy skansen. Kiedyś pisałam ,że jak by auta schować i wiaderka to by można ''Skrzypka na dachu'' kręcić albo ''Klossa'' we wnętrzu
Tak ,tylko życie jest ciężkie w takich warunkach a zdrówko też nam obojgu siada ostatnio poważnie.
Hiacynty białe mam też w gruncie , w pojemniku by wymarzły ,srogi klimat mamy.
Swojego czasu weszłam w uprawę pojemnikową ,jak jeszcze nie było nic w ogrodzie.
Tylko stary , zarośnięty /ale pełen skarbów/ Dziadkowy.
Jurku
No bez przesady, to było 25 lat temu
Sprawa przedawniona.A co byś zrobił ,jak byś u siebie znalazł ,pozwolił sobie przeryć ogród
podejrzewam, że wymsknęło mu się, gdy był w niezbyt dobrym humorze. 
Czasami tak bywa. Ja też niekiedy nie umiem się ugryźć w język w odpowiednim czasie. 
W przeciwnym razie nie miałabym spokojnego życia. 
Aż żal serce ściska. 
Trwało to kilka lat. Właziły wszędzie, dlatego np. chleb trzymaliśmy na wodzie, tzn. do miski laliśmy wodę, wstawialiśmy klosz do ciasta, taki na nóżce i w ten sposób chroniliśmy go przed faraonkami. Już nie pamiętam, jak chroniliśmy inne produkty smakujące tym wszechobecnym owadom. Zniknęły nagle i od kilkudziesięciu lat już się nie pojawiły. 
Naprawdę bardzo Ci współczuję tego w jakim kierunku ewoluuje związek, bo to nic dobrego nie zapowiada… Z mrówkami mam to samo… Jak tak sobie pomyślę, że jeszcze dziesięć lat temu pukałbym się po czole jakby mi kto powiedział, że będę te fascynujące zwierzaki truł, a dwadzieścia lat temu pewnie zbanowałbym z forum Antmania, które wówczas moderowałem, delikwenta, któryby o truciu mrówek ośmielił się chociażby wspomnieć, to aż kręcę głową z niedowierzania… Jak to się punkt widzenia zmienia w zależności od punktu siedzenia.
a najlepiej byłoby, gdyby był nim ktoś życzliwy Tobie z rodziny Z. 
Za żadne skarby nie zostawiłabym działki, 
Tylko mam lepszą sytuację, bo działka nie jest nasza, syn jest właścicielem, a my tylko ją obrabiamy jak swoją. Syn nie lubi gołębi. 
