Witajcie po długim czasie mojego milczenia, które absolutnie nie oznacza, że przestałam ogródkować balkonowo. Po prostu dopiero teraz mam wolne, mimo długo już trwającego sezonu urlopowego, zatem usiadłam w dzisiejszy świąteczny dzień, by nadgonić cały tegoroczny sezon ogrodniczy.
Przez zimę przygotowywałam się do wiosny nieco bardziej systemowo, niż przypadkowo, jak to miało miejsce dotychczas. Dużo czytałam na forum i poza nim, poczyniłam różne notatki, wyciągałam wnioski z różnych porażek z poprzednich sezonów. Obiecywałam sobie powściągliwość w liczbie roślin i donic i jak się z pewnością domyślacie poległam w tej materii
Najwięcej czasu i lektury poświęciłam pomidorom. We wcześniejszych latach siałam samodzielnie pozyskane nasiona ze sklepowych pomidorów. Plony anonimowych koktajlówek były bardzo zadowalające. Mimo to chciałam jednak nieco bardziej świadomie dobrać odmiany do uprawy balkonowej, dlatego też po wybraniu kilkunastu odmian, których opisy smaku i gabarytów wydały mi się interesujące, ostatecznie postawiłam na Pokusę (1 krzak) i Betalux (3 krzaki). I muszę powiedzieć, że to moje tegoroczne pragnienie "naukowego" podejścia do pomidorów chyba mnie zawiodło. Wielką zaletą Betaluxów w przypadku mojego małego balkonu jest z pewnością to, że są samokończące i nie czynią buszu
ale jeśli chodzi o plony, to szału nie ma.. Grona liczą po zaledwie kilka sztuk pomidorów (średnio 3szt.), a i samych gron jest tyle co kot napłakał.. Zupełnie nie wiem dlaczego. Przed zimą dałam do ziemi kurzaka, od wsadzenia rozsady na miejsce w połowie maja podlewam Florovitem do pomidorów według zaleceń na opakowaniu. Opryskuję też prewencyjnie HT. Kilka liści dopiero teraz w sierpniu złapało przędziorka, ale tak to krzaki były cały czas okazałe i zdrowe. Zatem nie wiem co poszło nie tak, że Betaluxy niespecjalnie się popisały.
Ale od początku:
Pomidory siałam w połowie marca. Po miesiącu wyglądały zaledwie tak:
Piszę "zaledwie", bo we wcześniejszych latach nie dość, że siewki wschodziły bardzo szybko, to jeszcze rosły w piorunującym tempie, że aż się wyciągały. Nie wiem dlaczego "markowe" nasiona potrzebowały tak długiego czasu wzrostu. Być może to ten oporny start zaważył na późniejszym plonowaniu.
3 lipca zauważyłam na pierwszym Betaluxie malucha i choć nie robiłam szczegółowych notatek w latach biegłych, to wydaje mi się, że dość późno zaczął wiązać owoce.
Nie mogę jeszcze zrecenzować smaku, bo nadal czekam na pełną dojrzałość pierwszych owoców.
Dziś wyglądają one tak:
Natomiast co do Pokusy, to w minioną niedzielę rozpoczęłam konsumpcję
i choć skórka wydaje się być ciut zbyt gruba, to jest chrupka i łatwa do pogryzienia, a sam miąższ bardzo smaczny.
Jeśli chodzi o Pokusę, to wspięła się już do samego dachu, zatem osiągnęła dwa metry wzrostu. Krzak jest dość wiotki, wymagał licznych podwiązań i podparcia, nie rozkrzewia się "buszmeńsko" na boki, zajmując pół balkonu, jak to miało miejsce z moimi wcześniejszymi anonimowymi koktajlówkami. Pierwsze grono pojawiło się bardzo wysoko, nie pamiętam dokładnie nad którym liściem. Obawiałam się, że będzie kiepsko z plonowaniem i że tegoroczny sezon pomidorowy to będzie jedno wielkie fiasko. Ale na szczęście Pokusa wykazała się licznymi i obfitymi gronami, na których dojrzewanie właśnie czekam. Tu też mi się wydaje, że jakoś późno w tym roku zbieram pierwsze plony. Usiłowałam prowadzić krzak na dwa pędy, ale z powodu służbowych wyjazdów nie do końca mi się to udało, jednak mimo tego krzak nie zdziczał i nie zarósł w sposób uniemożliwiający owocom dojrzewanie.
Pokusa tydzień temu:
To tyle o pomidorach. Teraz słów kilka o najwcześniejszych plonach, które cieszyły mnie jeszcze przed nadejściem słonecznych dni. Najłatwiej poszło z rzodkiewką, która współpracowała ze mną jak nigdy
21 marca
21 kwietnia
Była smaczna, soczysta, ostra jak należy i w krótkim od wysiewu czasie lądowała na talerzu. Przy czym tylko te wczesne siewy, bo im bliżej lata, tym już oczywiście chętnej szła w kwiat i wielkie liście, a niekoniecznie w korzeń.
Od wczesnej wiosny cieszyłam się też szczypiorkiem i pietruszką, a w maju rukolą, która zechciała się łaskawie zrehabilitować po ubiegłym marnym roku.
Co do rukoli, to z racji wspomnianych wyjazdów nie zjadałam jej na bieżąco, ani też nie zdołałam dopilnować, by nie kwitła, dzięki czemu wiem jak rukola kwitnie, oraz jakie wytwarza torebki nasienne
Na opakowaniu nie widzę informacji, czy to odmiana F1, zatem pozbieram nasiona i spróbuję je wysiać w przyszłym roku.
Jeszcze zielenina stan na dziś:
szczypiorek, którego nie jestem w stanie zjeść i którego już nie wiem jak czesać, żeby nie wyglądał jak czupiradło
koperek, drugi wysiew
Eksperymentalnie wysiałam w tym roku kulistą odmianę marchewki. Może szału nie było jeśli chodzi o ilość plonów, ale ten słodziutki smak!!
Marketowa pietruszka, kupiona i zasadzona jesienią pięknie przetrwałą zimę i teraz w lipcu kiedy ją powstrzymywałam od kwitnienia, to zaczęła przysychać. Myślałam, że już po niej, ale z obeschniętego kawałka łodygi odbiła nowymi liśćmi.
Tegoroczna uprawa sałaty była znacznie lepsza od ubiegłorocznej lichocizny. Wysiałam masłową i kruchą i choć typowych, pełnych główek nie wykształciły, to jednak miały na tyle dużo liści, że nie tylko na kanapki starczało, ale wręcz do normalnych sałatek.
21 kwietnia
połowa czerwca, już objedzona z zewnętrznych liści
Nie udała mi się próba wyhodowania własnego czosnku i to zarówno ozimego, jak i tegorocznego. To znaczy w sumie nie wiem, czy mi się nie udała. Po prostu długo okazały szczypior usechł i odpadł od ziemi. Próbowałam potem w niej grzebać i znalazłam jedynie tyci młody czosneczek, wielkości jednego normalnego ząbka.. Po sezonie pokopię jeszcze w pozostałych miejscach i zobaczę, czy coś uda mi się jednak znaleźć. A tak wyglądał szczypior w szczycie formy:
Jeszcze mała ciekawostka: ponieważ wielkanocną rzeżuchę od lat wysiewam do ziemi, a nie na watę, to rośnie ona dużo większa i wykształca kilka poziomów liści. W tym roku udało mi się też zobaczyć jak rzeżucha kwitnie
Gdzieś na początku mojego balkonowego wątku wrzuciłam zdjęcie własnoręcznie wyhodowanego krzaka papryki z nasion pozyskanych ze zwykłego sklepowego zakupu. W tym roku papryka, to jakaś kompletna porażka.. Siana w tym samym czasie co pomidory, te same warunki, nawozy itp.. Przez bardzo długi czas stała kompletnie w miejscu. Nie ma na niej żadnych oznak żerowania intruzów, żadnych plam, żółknących liści. Po prostu zero wzrostu przez długie tygodnie. Dopiero teraz pokazały się tycie zawiązki pąków, ale obawiam się, że w takim tempie to ona do zimy nie zdąży wydać owoców. Zupełnie nie wiem, czym to jest spowodowane.
Wspominałam zdaje się parę miesięcy temu, że jak mnie zimą swędzą rączki, to żeby się powstrzymać od przedwczesnego siania, wrzucam do doniczki każdą pestkę konsumowanego zimą cytrusa. I tak oto doczekałam się cytrusowego gąszczu, w skład którego wchodzą mandarynki, grejpfruty i cytryny. Nie wiem które jest które i plonów się nie spodziewam, ale jednak ta piękna zieleń cieszy oko
Z jednej z pestek wyrósł jakiś zapewne patologiczny albinos i po pewnym czasie natura sama go wyeliminowała
W tym roku podczas gościnnej wizyty u znajomych na działce, którzy akurat likwidowali pędy truskawek, pozbierałam parę z nich i przywiozłam ze sobą, żeby zasadzić na balkonie. Mocno odchorowały przeprowadzkę, mączniak się na nich rozpanoszył aż strach, ale po oprysku wszystko wygląda dobrze. Ciekawa jestem, czy za rok uda mi się doczekać owoców.
I jeszcze moja koleżanka pokrzywa
przetrwała już kilka zim na moim balkonie i służy mi dzielnie do podlewania roślin naparem z niej, lub jako super płukanka do włosów. Jako herbatka z miodem też jest niczego sobie
Tu akurat mała, bo dopiero odrastała po zimowym cięciu. Dorasta do takiej wysokości, że przypomina dziko rosnące pokrzywy na skraju pobliskiego lasu.
Na koniec moja absolutna tegoroczna duma
która zaskoczyła mnie wyjątkowo. Nie będę sobie przypisywała zasług, bo pojęcia nie mam dlaczego w tym roku odniosłam aż taki sukces.
Otóż mianowicie w ubiegłym roku doczekałam się całej jednej sztuki ogórka
W tym roku natomiast doświadczam totalnego ogórkowego szaleństwa. Bez większej nadziei i raczej od niechcenia wrzuciłam do zwykłej, małej skrzynki balkonowej cztery otoczkowane nasiona ogórka, te same co rok temu. Wzeszły szybko i zdrowo.
Z konieczności postawiłam na uprawę pionową po sznurkach, a że wąsiska za nic nie chciały samodzielnie się chwytać i wspinać, to musiałam codziennie im w tym własnoręcznie pomagać.
Oto moje tegoroczne ogórkowe szaleństwo
Są pyszne, słodkie i soczyste i jest ich tyle, że lądują w codziennych posiłkach na różne sposoby!
Pojęcia nie mam czemu zawdzięczam tegoroczny urodzaj, ale cieszy mnie on bardzo
To tyle po pięciu miesiącach milczenia.
Zdam relację ze smaku Betaluxów, jak już do końca dojrzeją.
Póki co wszystkich pozdrawiam
- ale to już inny temat. 
U mnie plątanina nie z tej ziemi 
same musiały sobie znaleźć drogę do góry taki leń ze mnie.
