Niosę pomoc!
Zabiegi skończone. Szara Reneta zabezpieczona. 60-latka była poważnie zagrożona wycięciem z uwagi na groźbę przewrócenia się na budynki. Miąższość pnia w newralgicznym punkcie (na wysokości 1,30m) miała tylko niespełna 20%... Oznacza to tyle, co 80% wypróchnienia. Jabłoń była wręcz tykającą bombą zegarową.
Co ciekawe od wysokości dwóch metrów w górę drzewo było całkowicie zdrowe, a co za tym idzie bardzo ciężkie. To duże szczęście, że do tej pory nie runęło.
Po zakończeniu redukcji korony (opisana TUTAJ:
http://forumogrodnicze.info/viewtopic.php?f=34&t=75184 ) rozpocząłem chirurgię pnia.
Stan pnia przed zabiegami (wierzchnia warstwa ran nie sugerowała tak rozległego wypróchnienia):
ETAP 1:Czyszczenie pnia
Usunięcie próchna było dość pracochłonne. Najnowsze metody chirurgii drzew zalecają usunięcie próchna miękkiego. Nie należy zatem drenować ubytku do zdrowego drewna, a
tylko do twardego. Chodzi bowiem o umożliwienie skutecznego wietrzenia pnia bez przerywania barier fenolowych, które drzewo wytwarza dla ochrony przed próchnieniem, a które właśnie znajdują się na pograniczu drewna miękkiego i twardego. Nie zaleca się również żadnej impregnacji ubytku.
ETAP 2: Instalacja wiązań sztywnych
Najnowsze metody chirurgii drzew zabraniają stosowania wszelkich wypełnień pnia. Polecają natomiast wiązania sztywne. Polegają one na łączeniu ścian pnia za pomocą prętów gwintowanych, podkładek i nakrętek.
Trzeba zwrócić uwagę na umocowanie pręta w poziomie (pod skosem nie spełnia swojej roli). Należy zatem dokładnie zaplanować miejsca nawierceń pod wiązanie (każdy dodatkowy nawiert osłabia drzewo). Podkładki i śruby umieszczamy zarówno na zewnątrz pnia, jak i wewnątrz ubytku. Podkładka powinna w całości przylegać do ścianki. Jeśli powierzchnia pnia lub ścianki ubytku jest nierówna - należy ją wygładzić pilarką lub szlifierką. Powstałe rany trzeba zabezpieczyć funabenem lub inną środkiem do tego celu. Po skręceniu wiązań wystające pręty skracamy 2-3 cm nas nakrętką i zabezpieczamy farbą antykorozyjną. Aha, jeszcze jedno: pod podkładką należy wyciąć korę, tak aby tkanka przyranna mogła zarosnąć mocowanie.
Zastosowałem 3 wiązania sztywne.
ETAP 3: Instalacja kanału wentylacyjno - odpływowego
Ostatnia czynność polegała na założeniu rury nierdzewnej u podstawy ubytku, czyli tam gdzie kończy się próchno. W przypadku opisywanej Szarej Renety miało to miejsce kilkadziesiąt cm nad ziemią, a niżej pień był pełny. Zastosowana rura pozwala na wentylację pnia oraz odpływ wody, która przedostaje się do wnętrza ubytku. W ten sposób unikamy stworzenia wewnątrz pnia warunków dla rozwoju grzybów rozkładających drewno.
Wnętrze pnia z widocznymi wiązaniami sztywnymi i rurką odprowadzającą:
Pień Szarej Renety po chirurgii:
Zastosowałem również żywe wiązanie dla zwarcia największego ubytku, ale to jest nazwijmy to eksperymentalna sprawa.
Użyte materiały (dla trzech wiązań):
Całość zamknęła się w 100 zł. Myślę, że warto poświęcić ten jeden dzień dla swojego okazu.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
# Jabłoń Szara Reneta '54; Kolonia Dobryszyce
Ranę w całości odkopać, z ziemi dokładnie oczyścić (wodą-ciśnieniowo). Potem usunąć martwą tkankę i zabezpieczyć:1. tkankę przyranną lub obrzeża rany funabenem 2.wnętrze rany impregnatem. Do wygojenia utrzymać oblot powietrza - nie dopuścić do ponownego zasypania rany ziemią.
Na razie dokonałem redukcji korony i oczyszczenia pnia z próchnicy. W piątek zespalam pień wiązaniami sztywnymi. Mam nadzieję, że pomogę wszystkim zainteresowanym. 
Super relacja, mam nadzieję, że Twoje rozwiązanie się sprawdzi. 
i z konarów i może uda mi sie namówić M. na to drutowanie... tylko jak podrutować konary ? Coś czuję, że mnie M. pogoni i wróci z piłą... 
Drzewo zamiera i to wyraźnie. Pozostało mu kilka lat życia. Jeśli mam być szczery to nie podejmowałbym żadnych kroków. 
Te odpadające płaty kory na pniu... to jest nie do wygojenia. Gdyby to był jakiś nadzwyczajny okaz to można by próbować ze szczepionkami mikoryzowymi i szczepieniami mostowymi. Sądzę jednak, że za dużo zachodu i za duży koszt.
