Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych - BAZA

Oczka wodne, stawy kąpielowe, strumienie, kaskady, skalniaki, rośliny wodne, itp
Zablokowany
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych- BAZA

Post »

SKALNICA NAPRZECIWLISTNA
Saxifraga oppositifolia Syn. Antiphylla, Arct-alpina.

Obrazek
Obrazek
Obrazekssp.paradoxa

Niska, zimozielona poduszkowa bylina arktyczna i wysokogórska (hal i muraw naskalnych) o ozdobnych kwiatach. Jedna z pierwszych roślin wczesnowiosennych. Rośnie w najzimniejszym miejscu na świecie i w najwyższym miejscu w Europie, gdzie nie ma już żadnej rośliny. Należy do skalnic poduszkowych Porphyrion, ale do podsekcji Oppositifolia nie Kabschia. Roślina rodzima. Gatunek bardzo zmienny. Roślina ekspansywna.
System korzeniowy ma bardzo rozbudowany, palowy, sięga do głebokości 50 cm. Łodygi płone ma płożące nieco zdrewniałe, rozgałęzione i gęsto ulistnione naprzeciwlegle, bardzo przyciśnięte do siebie, w czterech rzędach tak, że tworzą ?nibyrozetki?. Z nich wyrastają wzniesione pędy kwiatostanowe. Liście na pędach kwiatostanowych są mniej liczne i lużno ułożone w 4 szeregach. Liście są drobne, sztywne, jajowate, ciemnozielone, błyszczące, na brzegach orzęsione, z inkrustacjami wapiennymi na wierzchołkach i odgięte. Kwiaty pojedyncze, duże, średnicy 7-12 mm, pięciopłatkowe, różowoliliowe 26/, na krótkich szypułkach lub siedzące. Kwiaty zawiązują się z końcem lata poprzedniego roku. Kwitnie dłużej niż miesiąc.

Wysokość 5 ? 10 cm
Szerokość 10 ? 20 cm
Kwitnie IV ? V Powtarza. ( W Arktyce VII-VIII)
Kolor różowy ( liliowy, fioletowy, fioletowoczerwony)
USDA 2

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna
. Polecana przez 9/ 15/ 25/ 31/ 53/. Bardziej dekoracyjne są odmiany?Ruth Draper?,?Theoden?,?Splendens? polecane przez 33/.
T-3 Średnio wymagająca. Odmiany ogrodowe są łatwiejsze w uprawie.

Rośnie w tundrach, na arktycznych urwiskach nadbrzeżnych i polarnych pustyniach oraz w górach na terenach kamienistych, żwirkach, w szczelinach i na półkach skalnych, naskalnych murawach, wrzosowiskach do wysokości 4500 m.npm. w Arktyce od 0 ? 1000 m.npm. Występuje na różnych
Występowanie Arktyka ? Grenlandia, Alaska, Syberia, Góry Europy i Azji ? Alpy, Jura, Pireneje, Bałkany i Ameryki Północnej ? Góry Skaliste. W Polsce wysoko w Tatrach ? dość częsta , nieliczna w Sudetach.
Stanowisko półcieniste, ocienione w południe do cienistego ? wystawa wschodnia lub północna, wilgotne ? zwłaszcza wiosną i latem, chłodne. Nie toleruje suszy i wysokich temperatur.
Gleba mineralna, bardzo przepuszczalna, piaszczysto ilasta, nieco próchnicza, żwirowo kamienista, bardzo uboga. Na podłożach bardziej organicznych ? nie kwitnie i może obgniwać.
Podłoże
-ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny : grys 1: 1 : 1 : 1 + dobry drenaż + Ca
Odczyn pH 4,5 ? 8,0 kwaśny, obojętny, zasadowy. Typ rośnie w naturze zarówno na podłożach kwaśnych ? w Alpach, w Tatrach występuje na granitach i mylonitach, jak i na podłożach wapiennych w Dolomitach czy w Angli na klifach wapiennych. Wg. danych RHS odmiany wymagają podłoża zasadowego.
Wymagania Sadzić w pionową szczelinę między dwoma kamieniami. Ograniczać rozrost w VI przycinać zbyt długie pędy (można je użyć jako sadzonki). Ściółkować grubo ( 1 cm ) wokół rośliny żwirkiem . Regularnie podlewać. Nie wymaga nawożenia. Zimą lekko okrywać ? 45/. Trudna w uprawie na nizinach.
Rozmnażanie
Podział poduszek ? jesienią lub wiosną. Siew ( stratyfikacja ? 2 miesiące).
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa do ogrodów skalnych, ogrodów żwirowych, na tarasy, do pojemników, zimnych szklarni. Dobrze rośnie w blokach tufu, ale i wilgotnego torfu ? na bardziej słonecznych stanowiskach. Lubi sąsiedztwo oczek wodnych. Roślina jadalna. Eskimosi jedzą liście i kwiaty. W herbacie ? łagodzi problemy żołądkowe. Roślina chroniona w Austrii, Włoszech, Niemczech, Szwajcarii i Toskanii.
Odmiany Łatwiejsze w uprawie od typu, mają większe kwiaty i różne ich kolory.
?Theoden? Kwiaty fioletowe. Tworzy zwarte darnie ** AGM 1993
?Ruth Draper? Kwiaty duże, ciemnoróżowe** AGM 2012
?Splendens?Kwiaty różowofioletowe ** AGM 1993
Etymologia ?Saxifraga? jak przy S x arendsii. ?opossitifolia? z łacińskiego ?opositus? = naprzeciwko i ?folium? = liść; liście ułożone w parach naprzeciwko siebie po obu stronach łodygi.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych- BAZA

Post »

SKALNICA ŁYŻECZKOLISTNA
Saxifraga cochlearis ?Minor?


Obrazek

Mała, kępiasta, zimozielona roślina górska o bardzo ozdobnych liściach. Należy do grupy skalnic rozetkowych, srebrzystych podsekcji Euaizoonia....?Roślina doskonała do ogrodów skalnych?... 1/
Liście ma łyżeczkowate z rozszerzoną górną częścią, barwy srebrnobiałej z białymi krawędziami, wysycone silnie związkami wapnia. Liście zebrane w małe rozety, średnicy 1,2 ? 1,5 cm. Pędy kwiatostanowe ma cienkie, czerwone, owłosione, rzadko ulistnione, wyprostowane,wysokości 10-15 cm. Na pędach ukazuje się 10 ? 15 kwiatów zebranych w lużne wiechy. Pąki kwiatowe pojawiają się w V i są perłowe. Kwiaty małe, średnicy 1,2 ? 1,8 cm, pięciopłatkowe, białe ( kremowobiałe ) z licznymi czerwonymi plamkami. Rośnie wolno. Kwitnie obficie. Gatunek zmienny.

Wysokość 5 ? 15 cm (typ do 40 cm)
Szerokość 10 - 20 cm
Kwitnie VI ? V II
Kolor biały
USDA 5

Ocena ** AGM Bardzo dekoracyjna roślina skalna.
Polecana przez 1/ 25/. Odmiana ?Minor? polecana przez 15/ i 33/.
T-3 Średnio wymagająca.

Rośnie na wapiennych skałach w pęknięciach i szczelinach skalnych na wysokości 200 ? 1900 m.npm.
Występowanie Alpy Nadmorskie, Południowo ? Zachodnie, Liguria ? Apeniny. Endemit Alp Zachodnich.
Stanowisko umiarkowanie słoneczne ? w południe ocienione lub jasny półcień, wystawa wschodnia lub południowo wschodnia, wilgotne, chłodne.
Gleba normalna, przepuszczalna, piaszczysto ilasta, umiarkowanie żyzna, wapienna. Toleruje każdą glebę.
Odczyn pH 6,6 ? 8,5 obojętny, zasadowy.
Podłoże
ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1 : 1 : 1 + drenaż + Ca
Wymagania
Podlewać regularnie raz na tydzień gdy podłoże suche. Zimą sucho. Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie
Podział kępy po kwitnieniu. Sadzonkowanie ? oddzielanie rozet póżną wiosną lub wczesnym latem. Siew zimą lub wczesną wiosną ( stratyfikacja ).
Zastosowanie

Ozdobna , okrywowa roślina skalna przeznaczona do ogrodów skalnych, na murki, do ogrodów szczelinowych, żwirowych i pojemników.
Roślina lecznicza na choroby nerek ? kamienie nerkowe.
Odmiany
var. minor odmiana najbardziej zwarta.
Etymologia
Nazwa "Saxifraga" pochodzi od łacińskich słów "saxum" = kamień i "frango" = złamać
i wskazuje na zastosowanie do leczenia kamieni nerkowych. Wg. innej interpretacji pochodzi od "saxum"= ,kamień i "frago" = przerwa z uwagi na to, że rośnie na skałach w szczelinach skalnych. Nazwa gatunku ?cochlearis? z języka łacińskiego ?cochlear? = ślimakowy i ?aris? = ołtarz ; prawdopodobnie z uwagi na kształt lub twardość rozetki liściowej jak skorupa muszli ślimaka.
Podobna do S.cochlearis jest S.calosa Skalnica języczkowata, ale jest znacznie większa.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych- BAZA

Post »

SKALNICA CIENISTA
Saxifraga umbrosa
Syn. S x geum

Obrazek
Obrazek

Zimozielona, darniowa bylina górska o pokroju zwartym, poduszkowym i ozdobnych liściach i kwiatach.
Tworzy szerokie, zwarte kępy. Zaliczana do grupy skalnic mchowych w podsekcji Robertsoniana.
Liście ma podługowate, mięsiste, skórzaste, na brzegach karbowane, szarozielone, pod spodem purpurowoczewone. Liście tworzą przyziemne, duże rozetki do 15 cm średnicy, w słońcu mniejsze. Rozetki są płone lub kwiatostanowe. Z rozetek kwiatostanowych wyrastają łodygi kwiatostanowe wzniesione, silnie rozgałęzione, nieulistnione, owłosione, koloru czerwonawego. Kwiaty zebrane są w lużne wiechy na szczycie łodygi. Kwiaty są małe, 6 ? 8 mm średnicy, białe lub bladoróżowe, gwiazdkowate, pięciopłatkowe,
z czerwonymi kropkami i żółtymi środkami. Kwitnie obficie. Tworzy rozłogi. Roślina długowieczna.

Wysokość 10-30 cm
Szerokość 20-30 cm
Kwitnie VI ? VII
Kolor biały, bladoróżowy, moreloworóżowy
USDA 5

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 2/ 3/ 8/ 9/ 25/ 33/. Ładniejsze są odmiana ?Clarence Elliot i mieszaniec S. x urbium polecane przez 33/.
T-2 Łatwa w uprawie.

Rośnie w górach na zalesionych i zacienionych skalnych podłożach.
Występowanie Środkowe i Zachodnie Pireneje. Endemit.
Stanowisko półcieniste do cienistego, wilgotne. Nie toleruje suszy ani stagnującej wody. W słońcu ma mniejsze liście, ale obficiej kwitnie.W słońcu odmiany o pstrych liściach lepiej się wybarwiają.
Gleba normalna, przepuszczalna, żwirowo próchnicza, umiarkowanie żyzna.
Podłoże
ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir kamienny 1 : 1 : 1 + drenaż
Odczyn pH 6,1 ? 7,8 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy.
Wymagania
Dzielić co kilka lat i przesadzać. Podlewać regularnie, tak by ziemia nie wyschła między podlewaniami.
Wiosna ściółkować kompostem i nawozić nawozem dla roślin kwitnących. Przekwitłe kwiatostany usuwać. Zimą sucho ( daszek). Zimą okrywać.
Rozmnażanie
Podział rozłogów po kwitnieniu ? łatwo ? w lecie. Sadzonkowanie ? sadzonki z piętką ? XI-XII. Siew ? tylko typ.
Zastosowanie
Ozdobna roślina do ogrodów skalnych, na rabaty bylinowe i obrzeża roślin drzewiastych.
Odmiany
?Clarence Elliot? Kwiaty różowawe. Pokrój zwarty. ** AGM 1993
?Variegata? Kwiaty różowawe. Liście nakrapiane drobnymi kremowymi plamkami.
?Primuloides? Kwiaty różowawe. Rozetki mniejsze i bardziej zwarte.
S. x urbium Skalnica cieniolubna Mieszaniec S.umbrosa i S.sphatularis Liście z żółtymi smugami** AGM 1993 Często mylony z S.umbrosa. Odmiany: ?Elliot Variety? i ?Aureopunctata?.
Etymologia
Nazwa "Saxifraga" pochodzi od łacińskich słów "saxum" = kamień i "frango" = złamać
i wskazuje na zastosowanie do leczenia kamieni nerkowych. Wg. innej interpretacji pochodzi od "saxum"= ,kamień i "frago" = przerwa z uwagi na to, że rośnie na skałach w szczelinach skalnych. Nazwa gatunku ?umbrosa? z języka łacińskiego od ?umbra? = cień.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych- BAZA

Post »

KOSACIEC AUCHERA
Iris aucheri Syn. Juno aucheri, I.assyriaca.

https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Mała, górska bylina cebulowa o pokroju wzniesionym, ceniona za piękne kwiaty. Tworzy kępy.
Ma podłużne, duże cebule i mięsiste korzenie spichrzowe. Łodygę ma krótką pokrytą przez liście, wyprostowaną, gęsto ulistnioną, około 8 liści na pędzie. Liście są błyszczące, zielone, lancetowate, spiczaste, naprzemianległe. Wygląda jak miniaturowa łodyga kukurydzy. Kwiaty szerokości 5 ? 7 cm, jasnoniebieskie z ciemniejszymi prążkami na płatkach i wąskimi żółtymi plamami na grzebieniu, po 2 ? 3 sztuki na pędzie, siedzące w kątach liści. Kwiaty sześciopłatkowe: trzy zewnętrzne zwane ?opadłymi? występują naprzemiennie z płatkami zewnętrznymi zw. ?typowymi?. Kwiaty pachną fiołkami. Roślina trująca.

Wysokość 20-25 cm
Szerokość 10-20 cm
Kwitnie III ? IV (V)
Kolor jasnoniebieski ( biały, ciemnoniebieski )
USDA 6

Ocena ** AGM 1994 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 33/.
T-3 Średnio wymagająca ( od VII sucho ? daszek )

Rośnie na otwartych wzgórzach, czasem na polach uprawnych na podłożach skalistych na wysokości 550 ? 2100 m.npm.
Występowanie
Południowo Wschodnia Turcja, Północny Irak, Zachodni Iran, Syria, Jordania, Gruzja, Armenia, Azerbejdzan.
Stanowisko bardzo słoneczne - wystawa południowa i wschodnia. Toleruje lekko zacienione. Wilgotne ? podczas wzrostu, latem ? suche, osłonięte, ciepłe. Roślina światłolubna.
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka, głęboka, piaszczysto ilasta, umiarkowanie żyzna, wapienna.
Odczyn pH 6,6 ? 7,8 obojętna, lekko zasadowa.
Podłoże
ziemia darniowa : ziemia liściowa : grys wapienny 1 : 1 : 1 + drenaż + Ca
Wymagania
Sadzić na stoku lub pochyłym terenie, jesienią na głębokość 7 cm co 10 cm. 30/ Nie przesadzać, ale co kilka lat wymaga podziału. Sadzić w pojemniku. Wiosna nawozić nawozem dla roślin kwitnących a potem dla cebulowych. Do lata podlewać gdy sucho. Po kwitnieniu łodygę kwiatostanową ścinać. Jesienią usuwać suche liście. Latem od VII chronić przed deszczem ? najlepiej przenosić do zimnej szklarni. Zimą dobrze okrywać.
Zastosowanie
Ozdobna roślina skalna do ogrodów skalnych, alpinariów, zimnych szklarni, doniczek.
Nadaje się na kwiat cięty.
Rozmnażanie
Podział po przekwitnięciu ? oddzielanie cebul przybyszowych wraz z korzeniami ? łatwo. Siew jesienią lub wiosną po stratyfikacji.
Odmiany
?Shooting Star? Kwiaty fioletowe z żółtym grzebieniem.
Etymologia
Nazwa rodzaju ?Iris? jak przy I.cristata. Nazwa gatunku ?aucheri? od nazwiska francuskiego botanika Pierre Martin Renie Aucher ? Eloy ( 1792 ? 1838 ).
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych- BAZA

Post »

SZACHOWNICA OSTROPŁATKOWA
Fritillaria acmopetala


Obrazek

Bylina górska cebulowa, bulwiasta o pokroju wzniesionym i ozdobnych kwiatach. Tworzy kępy?.?Szachownice to cenne rośliny do...ogrodów skalnych?...24/
Cebule ma 3 cm średnicy. Łodyga wyprostowana, nierozgałęziona. Liście są wąskolancetowate, sztywne, mięsiste, naprzemianległe, matowe, szarozielone. Liście rosną spiralnie w dolnej części łodygi, wyżej w parach. Na szczycie łodygi ma pojedyncze ( rzadziej 2 ? 3) kwiaty. Kwiaty są szerokodzwonkowate, długości 3 ? 4 cm, zwisające, zielone z czerwonobrązowymi plamami. Kwiaty są sześciopłatkowe, spiczaste na szczytach odgięte na zewnątrz, do góry. Trzy zewnętrzne płatki są zielone z ciemniejszymi plamkami i czerwonymi żyłkami a trzy listki wewnętrzne, brązowopurpurowe, nieregularnie nakrapiane. 1/ Kwiaty wewnątrz są błyszczace zółtozielone. Szybko się rozrasta. 30/ Roślina trująca w razie spożycia.

Wysokość 15 ? 30 cm
Szerokość 15 ? 20 cm
Kwitnie IV ? V
Kolor jasnozielony
USDA 5

Ocena ** Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 9/ 24/ 33/.
T-1 Bardzo łatwa w uprawie

Rośnie w jasnych lasach sosnowych( cedrowych), zaroślach, na wapiennych, kamienistych zboczach gór na wysokości do 2000 m.npm.
Występowanie Południowa Turcja, Syria, Liban, Cypr, Izrael, Palestyna.
Stanowisko lekko zacienione do umiarkowanie słonecznego, wilgotne, ale przepuszczalne i latem suche, osłonięte przed wiatrem. Nie znosi stagnującej wody.
Gleba normalna, przepuszczalna, piaszczysto ilasta, próchniczo żwirowa, żyzna, wapienna.
Podłoże
ziemia darniowa : ziemia liściowa : grys wapienny 1 : 1 : 1 + drenaż + Ca
Odczyn pH 6,1 ? 7,8 obojętny, lekko zasadowy.
Łatwa do uprawy w przeciętnej ziemi ogrodowej.
Wymagania
Sadzić jesienią na głębokość równą trzykrotnej średnicy cebuli do czterokrotnej. 30/ Nie przasadzać, ale dzielić co 3 ? 4 lata, gdy się zagęści. W czasie wzrostu kompostować lub nawozić nawozem wolnodziałajacym z większą ilością potasu, gdy pojawią się liście oraz jesienią. Ścianać liście gdy żółkną i usychają. Podlewać regularnie, dość obficie w czasie wzrostu, po kwitnieniu - zaprzestać. Roślina wrażliwa na wiosenne przymrozki. Zimą grubo okrywać wg RHS wytrzymuje temperatury do ? 10 st C.
Rozmnażanie
Podział ? oddzielanie cebulek przybyszowych ? póżnym latem? łatwo. Wytwarza do 10 cebul w sezonie. Cebulki jednak kwitną dopiero po 2 ? 3 latach. Siew jesienią lub wiosna po stratyfikacji. Siewki kwitną po 5 ? 6 latach.
Zastosowanie
Ozdobna roślina skalna do ogrodów skalnych, ogrodów leśnych i naturalistycznych, pod krzewami i na obrzeżach drzew. Ładnie wygląda w grupach lub pojedynczo i z innymi roślinami cebulowymi.
Odstrasza nornice i inne gryzonie.
Nadaje się na kwiat cięty.
Odmiany
?Brunette? Kwiaty większe i z ciemniejszymi plamami niż u typu.
Ssp. wendelboi Jest mniejsza i ma węższe liście od typu.
Etymologia
Nazwa "Fritillaria" od "fritillus" = kostki (do gry w kości) i prawdopodobnie odnosi się do szachownicy na płatkach. Nazwa gatunku ?acmopetala? z greckiego spiczaste, ostro zakończone ; ostropłatkowa.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych

Post »

DZWONEK POSZARSKIEGO Campanulla poscharskyana Syn. Dzwonek serbski.

https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Bylina płożąca o pokroju wzniesionym, kępiastym i ozdobnych kwiatach.
Ma długie pokładające się pędy długości do 70 cm. Tworzy nawisy na kamieniach ale potrafi się również "wspinać". Rozrasta się nieregularnie. Liście ma bladozielone, zaokrąglone, ząbkowane, odziomkowe - duże, sercowate, łodygowe - mniejsze. Liście gładkie, błyszczące. Kwiaty ma pięciopłatkowe, zebrane w krótkie wiechy na wierzchołkach pędów, na długich szypułkach. Kwiaty dzwonkowate w kształcie gwiazdy, 2,5cm średnicy, liliowoniebieskie z nieco jaśniejszym środkiem, w lużnych, rozgałęzionych kwiatostanach. Obficie kwitnie, silnie rośnie, ale nie tworzy rozłogów. Roślina ekspansywna mimo, że nie wytwarza podziemnych kłączy. Roślina długowieczna do ok. 5 lat.
Podobny do C.garganica, ale silniej rośnie 4/ i tworzy płożące się pędy.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna
. Odmiana ?Stella? należy do najpiękniejszych, najbardziej dekoracyjnych roślin ogrodów skalnych.
T-3. Wymagająca roślina dla kolekcjonerów
.
Wysokość 15-20 cm
Szerokość 30-50 cm(100 cm)
Kwitnie VI-VIII Powtarza IX
Kolor liliowoniebieski ( biały, różowy, niebieski)
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie w górach na skałach wapiennych i w miejscach kamienistych.
Występowanie Dalmacja, Góry Dynarskie, Bałkany, Chorwacja, była zachodnia Jugosławia.
Stanowisko słoneczne - wystawa wschodnia lub północna ( w południe ocienione) do półcienistego, umiarkowanie wilgotne, ciepłe, osłonięte. W półcieniu kwitnie dłużej i obficiej. Roślina ciepłolubna. Toleruje suszę.
Gleba przepuszczalna, lekka lub średnio zwięzła, ilasto piaszczysto gliniasto żwirowa, żyzna do umiarkowanie żyznej, wapienna.
Podłoże :
ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny : grys wapienny 1 : 0 : 1 : 1 lub
1 : 1 : 1 : 0 + bardzo dobry drenaż + Ca
- ziemia liściowa : ziemia darniowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + bardzo dobry drenaż + Ca
Odczyn 6,1-8,5 lekko kwaśny, obojętny, zasadowy. Lubi zasadowy bo w naturze rośnie na skałach wapiennych.
Wymagania Dzielić i przesadzać co 3 - 4 lata. Nawozić nawozem dla roślin kwitnących lub nawozem wolnodziałającym. Regularnie podlewać w czasie suszy. Przekwitłe kwiatostany ścinać - powtórnie kwitnie. Przycinać o 1/3 - kontrolować rozrost również dla zachowania kompaktowego pokroju. Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział wiosną III-V lub jesienią - łatwo. Sadzonkowanie - póżne lato. Siew jesienią lub wiosną. Metoda siewu 2. Jeśli nie wykiełkuje po 4 tygodniach należy poddać ponownej stratyfikacji przez okres 4 tygodni.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, ogrodów żwirowych, na murki, szczeliny skalne, skarpy, ogrody naturalistyczne, rabaty bylinowe, obwódki, obrzeża ścieżek, pojemniki, doniczki, wiszące kosze, na tarasy. Nadaje się do podsadzania drzew i krzewów oraz na brzegi oczek wodnych. Ładnie wygląda
w towarzystwie fuksji i begoni.
Roślina jadalna -liście- dodatek do sałatek lub gotowane. Smak słodkawy.
Odmiany ładniejsze od typu, o bardziej uporządkowanym pokroju.
?Blauranke? 20cm kwiaty fioletowoniebieskie
"Blue JESTEM_ WULGARNY /-NA" Kwiaty jasnoniebieskie
?Blue Waterfall? 15 cm Kwiaty ciemnoniebieskie
"E.H.Frost" 15 cm Kwiaty białe, niebieskie u nasady.
"Lisduggan Variety" 20 cm Kwiaty lawendoworóżowe.
"Lisduggan"Kwiaty różowe
"Stella" 15-20 cm VI-VIII Kwiaty ciemnoliliowe. Nie rozrasta się tak silnie jak typ. *** AGM 1994
Etymologia Nazwa "Campanulla" jak przy Campanulla carpatica.
Nazwa gatunkowa "poscharskyana" na cześć botanika Gustav Adolf Poscharsky (1832-1915) autora Flora Chorwacji i Dalmacji inspektora ogrodu botanicznego w Dreżnie.
Różnice między C.porteschlagiana a C.poscharkyana
C. portenchlagiana jest niższy ca 6 -15cm C.poscharskyana jest wyższy 15-20 cm.
Pędy C.portenschlagiana są krótsze 10 cm C.poscharkyana dłuższe do nawet 70 cm płożące
Pędy C. portenschlagiana rozgałęziają się koliście tworząc regularne poduszki. Pędy poscharskyana rozgałęziają się nieregularnie okrywając powierzchnię nieregularnym kobiercem.
C.portenschlagiana ma kwiaty fioletowoniebieskie o płatkach wywiniętych na zewnątrz a kwiaty C.poscharkyana są liliowoniebieskie z nieco jaśniejszym środkiem.
C. poscharkyana ma większe i bardziej owłosione liście
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych- BAZA

Post »

DZWONEK TOMMASINIEGO
Campanula tommasiniana Syn. C.waldesiniana subsp. tammasiniana

https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Bylina o pokroju kępiastym. Tworzy nieregularne dość gęste kępy i nawisy na kamieniach. 
Łodygi ma liczne, cienkie zwieszone z krótkimi rozgałęzieniami. Liście ma naprzeciwległe, małe, lancetowate, ostre, ciemnozielone z delikatnymi ząbkami, ułożone obok siebie, błyszczące. Kwiaty zwisające na cienkich pędach. Kwiaty jasnoniebieskie, pięciopłatkowe, dołem zrośnięte w kształcie dzwonu rurowego, niezwykle wąskie, długości 2 cm. Kwiaty liczne, zebrane w gęste, rozgałęzione wierzchotki. Kwitnie obficie.

Ocena * * AGM 1997 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 9/ 24/ 33/ 53/.
T-3 Średnio wymagająca

Wysokość 15-20 cm
Szerokość 20-40 cm
Kwitnie VI-VII (VIII)
Kolor liliowoniebieski, biały 
Mrozoodporność USDA 6

Rośnie na wapiennych skałach, w laskach bukowych.
Występowanie Góry Istrii, Chorwacja - Góry Dynarskie do 1410 m.npm. Endemit bałkański.
Stanowisko umiarkowanie słoneczne ? w południe osłonięte, do półcienistego, umiarkowanie wilgotne lub suche, chłodne.
Gleba normalna, przepuszczalna piaszczysto ilasta, próchniczo żwirowa, przeciętna do żyznej, wapienna. 
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1:1:1 + dobry drenaż + Ca
Odczyn 6,1-7,8 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy. Lubi zasadowy bo w naturze rośnie na podłożu wapiennym 9/.
Wymagania Zimą sucho. Zimą lekko przykrywać.
Rozmnażanie Podział kęp wiosną lub latem - trudny . Sadzonki korzeniowe ? wczesna wiosną lub latem. Siew ? jesienią lub wczesną wiosną pod szkłem. Metoda siewu 2.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, ogrodów szczelinowych, żwirowych, na murki, skarpy, rabaty i do pojemników.
Nadaje się na kwiat cięty.
Odmiany
"Alba" Kwiaty białe.
Etymologia Nazwa "Campanulla" od łacińskiego "mały dzwon" z uwagi na dzwonkowaty kształt kwiatów.
Nazwa gatunku ?tommasiniana? od Matius de Tommasini (1794-1879) prezydent Triestu, badacz flory illyryjskiej.

9/ 15/ 53 polecają do ogrodów skalnych
Campanula pulla Dzwonek ciemny Alpy wschodnie 7-15 cm V-VI Kwiaty ciemnofioletowe. Na niżu roślina krótkowieczna. 24/
Campanula saxifraga Dzwonek skalny Kaukaz 5-10 cm Kwiaty fioletowoniebieskie.
Campanula zoysi Dzwonek Zoysa Alpy julijskie 5-8 cm Kwiaty bladofioletowe, wąskorurkowate. 24/
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych- BAZA

Post »

SASANKA ALBAŃSKA
Pulsatilla albana Syn.Anemone albana

Obrazek
Obrazek
Obrazekvar..lutea

Górska, niska bylina kłączowa o pokroju krzaczastym i ozdobnych liściach, kwiatach i owocach. Tworzy kępy.
Wiosną liście rozwijają się wraz z kwiatami. Liście odziomkowe są 2 - 3 krotnie pierzastosieczne, ciemnozielone, silnie jedwabiście owłosione. Kwiaty 2 - 3,5 cm średnicy wyrastają na pędach kwiatostanowych wysokości do 20 cm. Kwiaty są sześciopłatkowe, dzwonkowate, żółte, zwisające. Zewnętrzna strona płatków jest owłosiona i czasem zabarwiona sino lub brudnobrązowo, żółtawe wewnątrz. Gatunek bardzo zmienny. ..."Czysty gatunek ma niewielkie, przewieszone, słabo rozchylone, szarozielonkawe z wierzchu i żółtawe wewnątrz kwiatki"... 9/ Roślina trująca.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 9/ i 53/.
T-2 Łatwa w uprawie Lubi siedliska z mrożna zimą i chłodnym latem - stąd na nizinach krótkowieczna.

Wysokość 10-15 cm ( 25 cm)
Szerokość 20-25 cm
Kwitnie IV - V (VI)
Kolor bladożółty, fioletowy ( biały, jasnożółty - rzadko)
USDA 5

Rośnie na otwartych skalistych i kamienistych zboczach, stepach górskich i podgórskich, alpejskich łąkach na wysokości 2200-4200 m.npm.
Występowanie Kaukaz, Północno Wschodnia Turcja, Północny Iran, Armenia. Endemit kaukaski.
Stanowisko Bardzo jasne - nie narażone na bezpośrednie działanie słońca- wystawa wschodnia, lub częściowo zacienione, wilgotne od wiosny do jesieni, potem suche, chłodne. W cieniu kwitnie mniej obficie. Wg.53/ słoneczne.
Gleba normalna, przepuszczalna, piaszczysto gliniasta, próchniczo żwirowa, umiarkowanie żyzna, bezwapienna.
Podłoże
ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1
Odczyn pH 6,1 - 7,2 lekko kwaśny, obojętny.
Wymagania Podlewać często i regularnie do jesieni - gdy sucho. Ściółkować wokół rośliny żwirkiem kamiennym. Nawozić nawozem wolnodziałającym i dla roślin kwitnących. Zimą sucho (dobry drenaż).
Rozmnażanie Siew nasion bezpośrednio po zbiorze do gruntu, jeśli w pomieszczeniu to po stratyfikacji - łatwo. Podział-trudny.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, naturalistycznych, na rabaty bylinowe, do pojemników. Ładnie wyglądają wśród karłowych iglaków. Odmiany
ssp.violacea(Syn.armena) Kwiaty niebiesko fioletowe.
var. Lutea Kwiaty większe od typu bladożółte polecana przez 9/ 53/.
var.Georgica Kwiaty fioletowe
Etymologia

Nazwa "Pulsatilla" pochodzi od łacińskiego słowa "pulsatus" = przetaczający wiatr, pulsujace, z uwagi na puszyste nasiona poruszane najmniejszym powiewem wiatru. Nazwa gatunku"albana" od siedliska rośliny m.in. w Dagestanie - Kaukaz.

Na uwagę zasługuje ponadto
Pulsatilla vernalis Sasanka wiosenna 5-35 cm Kwiaty jasnofioletowe do niebieskich, wewnątrz białe. ** AGM 1993
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych- BAZA

Post »

KASJOPEJA WIDŁAKOWATA
Cassiope lycopodioides Syn. Widłak, Górski wrzos, Andromeda lycopodioides.

Obrazek
Obrazek
Obrazek
"Edinburg"..........."Beatrice Lilley".............."Randle Cook"

Niska, karłowata krzewinka, płożąca, górska, częściowo zimozielona, gatunek spokrewniony z wrzosem. Ma ozdobne kwiaty i liście. Tworzy bardzo niskie, zwarte dywany z wiotkich pędów pokrytych gęsto wydłużonymi, owalnymi, zielonymi, lekko błyszczącymi, jajowatymi, nachodzącymi na siebie łuskowatymi liśćmi potem przebarwiającymi się na ciemnozielone. Łodygi są owłosione. Liście ułożone są naprzemian wzdłuż łodyg i ściśle do nich przylegaja. Pędy wraz z liśćmi mają średnicę zaledwie 2 mm. Kwiaty pojedyncze, pięciopłatkowe, niepozorne, 6 mm, białe w czerwonych kielichach, dzwonkowate rozsiane na pędach na przewisających, nitkowatych ogonkach 1/ w kątach liści, podobne do kwiatów konwali. Kwitnie obficie. Rośnie wolno po kilku latach osiąga szerokość 30 cm.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 33/.
T-4. Trudna w uprawie, tylko dla zaawansowanych kolekcjonerów. Wymaga chłodnego i wilgotnego lata ? nie nadaje się do cieplejszych rejonów kraju.

Wysokość 8-10 cm
Szerokość 40-90 cm
Kwitnie V-VI
Kolor biały(beżowy,kremowy)
Mrozoodporność USDA 2

Rośnie na arktycznych i północnych wyżynach i w górach na wysokości 1000-2000 m.npm., na skalistych zboczach, stokach i w szczelinach skał w sąsiedztwie wodospadów i strumieni. 
Występowanie Tundry Półkuli Północnej, Arktyka, Alaska, Islandia, Kamtschatka, Sachalin, umiarkowane rejony górskie półkuli, północnej ? Alpy, góry północno ? wschodniej Azji, góry Japoni.
Stanowisko półcieniste (wystawa wschodnia lub północnowschodnia) lub cieniste, stale wilgotne, mokre, osłonięte. Nie wolno dopuścić do wyschnięcia podłoża. W ciepłe dni w zimie należy opryskiwaczem zwilżyć ziemię 2 ? 3 razy w ciągu zimy. W lecie chronić przed upałem.
Gleba organiczna, przepuszczalna, piaszczysto ilasta, próchnicza, liściowo torfowa, kwaśna. 
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : torf kwaśny 1 : 2 : 1 
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf kwaśny 3 : 1 : 2 : 3
- ziemia ogrodowa : piasek drobnoziarnisty : torf kwaśny 2 : 2 : 1 
Odczyn pH lekko kwaśny
Wymagania..."Odpowiedni jest tylko do ogrodów w klimacie z wilgotnym , z chłodnym latem"...(1) Podlewać regularnie ? deszczówką. Wymaga wilgotności w powietrzu i podłożu, stąd trudny w uprawie na nizinach. W pierwszym roku kompostować ściółką leśną a w następnych latach można nawozić nawozem wolnodziałającym dla roślin kwasolubnych, a w razie potrzeby nawozem dla roślin kwitnących.
Rozmnażanie  Okłady- wiosną - bardzo łatwo. Sadzonkowanie latem lub wczesną jesienią, zdrewniałe lub zielne. Siew jesienią lub wiosną ? trudniej.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa do ogrodów skalnych, ogrodów leśnych, naturalistycznych, japońskich na wrzosowiska i rabaty bylinowe, do pojemników i na tarasy. Nadaje się do zadarniania mniejszych powierzchni jako roślina okrywowa.
Odmiany - Mieszańce ogrodowe
"Edinburg" Mieszaniec C. fastigiata i C.lycopodioides 20- 30 cm kwiaty białe w zwartych wiązkach na krótkich pędach 1/ * * AGM 1993
"Muirhead" Mieszaniec C. lycopodioides i C. wardii 20 cm kwiaty białe większe od typu * * AGM 1993
"Randle Cooke"15-20 cm Kwiaty pojedyncze, białe * * AGM 1993
?Beatrice Lilley?10-20 cm V-VI Kwiaty małe, białe, wiszące.
Etymologia Nazwa "Cassiope" wywodzi się z mitologii greckiej. Cassiope była królowa Etiopii, matką Andromedy. Jej nazwa została wybrana dla rośliny z uwagi na bliskie pokrewieństwo z rodzajem Andromeda. 1/ Nazwa gatunku "lycopodioides" pochodzi od rodzaju lycopodioceae = widłakowate, z uwagi na podobieństwo liści.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych- BAZA

Post »

SCILLA BIFOLIA
Cebulica dwulistna
Syn. Adenoscilla bifolia, Anthericum bifolia, S.drunensis, Oszloch

https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Bylina leśna, cebulowa bulwiasta o ozdobnych kwiatach. ..."Dobra wczesna roślina cebulowa w naturze kwitnie tuż po stopnieniu śniegu". 30/
Cebule ma owalne, białe w brązowych tunikach. Z cebuli wyrasta pojedyncza, obła, bezlistna łodyga kwiatowa, wyprostowana i rozgałęziona. Łodygę obejmują wysoko liście odziomkowe, zwykle dwa, rzadko trzy, równowąskolancetowate, długie, ciemnozielone, rozszerzające się ku szczytowi, na szczycie kapturkowate. Liście są mięsiste, błyszczące, zakrzywione, często przebarwione czerwonawo i wyrastają równocześnie z kwiatami. Kwiaty wzniesione lub wyprostowane, gwiazdkowate, średnicy 1 cm, sześciopłatkowe, prostorozpostarte, jasnoniebieskie, pachnące. Pylniki koloru fioletowego. Kwiaty zebrane są w jednostronne grona po 6-10 kwiatów. Kwiaty ma skierowane ku górze w przeciwieństwie do scilla siberica, której kwiaty zwisaja w dół. Roślina jest geofitem tzn.pąki kwiatowe zimują pod ziemią. Łodygi kwiatowe wydłużają się w czasie powstawania owoców. W lecie, w VI część nadziemna rośliny usycha. Roślina trująca, sok wywołuje zmiany alergiczne skóry. Samosiew. Gatunek zmienny. Roślina rodzima. Mylony z Chinodoxa, ale ma drobniejsze kwiaty, nie ma jaśniejszego, białego środka i ma pręciki rozłożone szeroko.

Ocena ** AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna.
Polecana przez 9/ 25/ 31/ 33/.
T-1 Roślina bardzo łatwa w uprawie.

Wysokość 7 - 15 cm (20 cm)
Szerokość 5 - 10 cm
Kwitnie III-IV
Kolor jasnoniebieski, fioletowoniebieski rzadko różowy lub biały
USDA 4 wg. innych żródeł 6 - /1,30

Rośnie w górach i na pogórzu w jasnych lasach liściastych ( bukowych lub mieszanych, na wilgotnych łąkach, polanach, porębach i połoninach, na wapiennych podłożach na wysokości 100 - 2000 m.npm.
Występowanie Europa Południowa i Środkowa, Ukraina, Kaukaz, Turcję, Gruzja, Krym do Syrii i Kaukazu. W Polce w Karpatach Wschodnich - Bieszczady, rzadko Beskid Niski i Podkarpacie.
Stanowisko słoneczne do lekko ocienionego, stale umiarkowanie wilgotne do wilgotnego, chłodne, osłonięte. Latem sucho.
Gleba organiczna, przepuszczalna, lekka, piaszczysto ilasto gliniasta, próchniczo mineralna, żyzna.
Odczyn pH 6,1 - 7,8 obpjętny, lekko zasadowy. Lubi lekko zasadowy, bo w naturze rośnie na podłożach wapiennych.
Podłoże
ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1 : 2 : 1 + drenaż + Ca
Odczyn pH 6,1-7,8 obojętny, lekko zasadowy. Lubi zasadowy bo w naturze rośnie na podłożu wapiennym
Wymagania Sadzić we IX-X na głębokość 5-8 cm co 10 cm. Oznaczyć miejsce sadzenia, bo część nadziemna znika. Nie nawozić nawozami mineralnymi, ściółkować ściółką leśną - liściową. Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział-cebule przybyszowe wykopać w VI, przechowywać okryte, sadzić VIII-IX . Siew jesienią ( stratyfikacja ). Kwitnie w 3 roku po wysiewie.
Zastosowanie Roślina ozdobna do ogrodów skalnych i naturalistycznych, pod drzewami i krzewami lub na trawnikach. Sadzić w większych grupach. Ładnie wygląda w towarzystwie żonkili, zawilców greckich, żółtych krokusów i innych cebulowych. Używana była do barwienia włókien naturalnych na niebiesko oraz jako środek nasercowy, moczopędny i wykrztuśny. Roślina miododajna. Roślina objęta ochroną w Polsce i Niemczech.
Odmiany
"Alba" Kwiaty białe, pręciki żółte.
"Rosea"("Pink") Kwiaty białoróżowe, pręciki różowe
"Spring Beauty" Kwiaty ciemnoniebieskie.
Etymologia Nazwa "Scilla" pochodzi od imienia Skylla (lub Scylla) lub od greckiego słowa "skyllo" skóra = gdyż sok niektórych gatunków podrażnia skórę. Nazwa gatunku"bifolia" od łacińskiego bi = dwa i folium = liść; podwójnie liściasta, dwulistna.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych- BAZA

Post »

THLASPI NEVADENSE
Tobołki nevadyjskie
Syn. obecnie - Noccaea nevadensis

Obrazek
Obrazek

Górska bylina kłączowa o ozdobnym pokroju i kwiatach. Tworzy małe poduszki mięsistych, jajowatych do eliptycznych liści odziomkowych na krótkich ogonkach. ..."Rośliny do ogrodów skalnych...dobrze rosną w szczelinach skał oraz na żwirowatych usypiskach"... 25/ Korzeń ma palowy, rozgałęziony. Pędy kwiatostanowe ma wyprostowane, ulistnione, długości 4 - 15 cm. Pędy wydłużają się w miarę kwitnienia. Liście łodygowe węższe, siedzące, obejmujące łodygę. Kwiaty czteropłatkowe, białe, płatki z odcieniem fioletu 6 - 7 mm długości, zebrane w zwarte grona długości 5 - 10 cm. Tobołki gromadzą w liściach metale (nikiel, cynk, mangan, kadm), które chronią roślinę przed infekcjami bakteryjnymi i roślinożernymi szkodnikami. Samosiew.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna.
T 3 Średnio wymagająca

Wysokość 5-15 cm
Szerokość
Kwitnie V - VII
Kolor biały
USDA

Rośnie w szczelinach skalnych, na łąkach i polanach, na piargach na wysokości 2500 - 2900 m.npm. zazwyczaj na podłożach wapiennych.
Występowanie Hiszpania - góry Sierra Guadarrama, Sierra Nevada, Granada. Endemit z Andaluzji.
Stanowisko lekko ocienione, nie nasłonecznione - wystawa wschodnia, umiarkowanie wilgotne wiosną, potem suche.
Gleba mineralna ale zasobna do normalnej, przepuszczalna, gliniasto piaszczysta, wzbogacona niewielką ilością próchnicy, żwirowo-próchnicza.
Podłoże
ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny : grys 1 : 1 : 1 : 0 lub 1 : 1 : 1 : 1 + dobry drenaż + Ca
Odczyn lekko zasadowy
Wymagania Sadzić na zboczach umożliwiających szybki odpływ wody opadowej. Ściółkować wokół rośliny żwirkiem wapiennym.
Zimą sucho - daszek.
Rozmnażanie Podział wiosną - łatwo. Sadzonkowanie - póżnym latem. Siew bezpośrednio po zbiorze nasion lub wiosną po stratyfikacji. Samosiew.
Zastosowanie
Ozdobna roślina skalna do ogrodów skalnych, alpinariów.
Etymologia
Nazwa rodzaju "Nocea" dedykowana botanikowi włoskiemu Domenico Nocca ( 1758 - 1841 ). Nazwa gatunku "nevadense" od siedliska rośliny w górach Sierra Nevada w Hiszpani.

W Alpach rośną Tlaspi rotundifolium Tobołki okrągłolistne o kwiatach fioletowo-różowych. Należą one do najpiękniejszych tobołków wg.8/ , są jednak trudne w uprawie.
8/ 9/ 53/ polecają Thlaspi stylosum Apeniny 3-6 cm IV-V Kwiaty jasnofioletowe, ale jest krótkowieczna. 9/.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych- BAZA

Post »

LEN GŁÓWKOWATY
Linum capitatum syn. L.serrulatum

Obrazek

Roślina kłączowa, górska o ozdobnych kwiatach. Tworzy delikatne, lużne kępki z cienkich, sztywnych łodyg. ..."Kontrastowo wybarwiony, cenny na skaliste skarpy i półki"... 9/
Z przyziemnej, gęstej rozety liści wyrastają ulistnione, zdrewniałe u podstawy łodygi zakończone główkowatymi kwiatostanami. Liście odziomkowe są podługowate na szczycie zaokrąglone, ułożone w rozetkę. Liście łodygowe lancetowate, siedzące.Łodyga u nasady zdrewniała, kanciasta. Liście siedzące są zwykle wąskie, mało dekoracyjne. 31/ Kwiaty pięciopłatkowe, średnicy 25 mm, w kształcie miseczki,głęboko wcięte, zebrane są w szczytowe wierzchotki, po 5-10 i więcej kwiatów. Płatki podłużne. Kwiaty otwierają się tylko na słońcu. Kwiaty szybko przekwitają, lecz okres kwitnienia jest długi, bo roślina wydaje stopniowo ,mnóstwo nowych pąków. Rośnie wolno. Roślina krótkowieczna, ale rozmnaża się z samosiewów.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 9/ 25/ 53/.
T-2 Łatwa w uprawie

Wysokość 10-20 cm
Szerokość 20-30 cm
Kwitnie VI-VII (IX)
Kolor złotożółty
USDA 6

Rośnie na górskich łąkach, kamienistych zboczach górskich, miejscach skalistych, zwykle na podłożach wapiennych na wysokości 1000-2400 m.npm
Występowanie Włochy Środkowe i Południowe - Apeniny, Półwysep Bałkański, Albania, b.Jugosławia, Grecja, Bułgaria - Pirin,. Endemit Bałkański.
Stanowisko bardzo słoneczne (wystawa południowa lub zachodnia) 53/ do półcienistego, umiarkowanie suche do umiarkowanie wilgotnego, ciepłe. W cieniu kwiaty nie otwierają się. 15/ Znosi dłuższe okresy suszy.
Gleba normalna, przepuszczalna, gliniasto piaszczysta, próchniczo torfowa, wapienna.
Podłoże
ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1 : 1 : 1 + drenaż
Odczyn pH 6 - 7 obojętny do lekko zasadowy
Wymagania Po kwitnieniu ścinać nisko. 1/ Podlewać skąpo. Zimą sucho (drenaż).
Rozmnażanie Podział wiosną lub jesienią. Sadzonkowanie - sadzonki wierzchołkowe od wiosny do lata. Siew - wiosną.
Zastosowanie
Ozdobna roślina skalna do ogrodów skalnych, naturalistycznych, na murki kwiatowe, rabaty, do pojemników, na cmentarze.
Zawiera składniki o działaniu przeciwbakteryjnym.
Etymologia Nazwa rodzaju linum = z łaciny bielizna, lub od celtyckiego słowa, wskazującego nazwę ptaka żerującego na siemieniu lnianym.
Nazwa gatunku capitatum = w główkach, pęczkach zebrane kwiaty.

2/ 9/ 15/ 25/ 31/ polecają ponadto
Linum perenne ssp alpinum Len trwały Alpy, Bałkany 10-30 cm VI-VIII Kwiaty niebieskobiałe.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych- BAZA

Post »

KARMNIK OŚCISTY
Sagina subulata Syn. K. szydlasty, Spergena subulata

ObrazekCompacta i Aurea

Niska , zimozielona roślina skalna o pokroju zwartym, poduszkowym. Tworzy poduszki przypominające mech?.?Zarówno gatunek jak i odmiana ( Aurea) świetnie nadają się do ogrodów skalnych?? 1/
Pędy ma płożące, rozgałęzione, ukorzeniające się w podłożu, bardzo zwarte. Pędy kwiatostanowe cienkie, wyprostowane, dołem ulistnione i owłosione. Liście wąskie, prawie igiełkowate, ale miękkie i gęste. Liście soczyście zielone, rozmieszczone na pędzie w okółkach. Liście odziomkowe zebrane w rozety. Kwiaty białe, pojedyncze, albo po 2-3 na szypułkach długości 3-4 cm. Ma kwiaty tuż ponad liśćmi. Kwiaty pięciopłatkowe, w postaci małych gwiazdek średnicy 4 - 5 mm, drobne, liczne, pachnące. Wolno rośnie. Roślina długowieczna - do 10 lat. Wg. innych żródeł krótkowieczna. Daje niewielki samosiew. Roślina rodzima.

Wysokość 2-7 cm
Szerokość 15-30 cm
Kwitnie VI-VII Powtarza VIII
Kolor biały ( beżowy, kremowy )
USDA 4 /24 wg. innych żródeł 5

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 2/ 3/ 25/. zwłaszcza odmiana "Compacta" i ?Aurea?.
T-1 Bardzo łatwa w uprawie.

Rośnie w miejscach wilgotnych i piaszczystych, na brzegach cieków wodnych, łąkach, wrzosowiskach, skałach, przydrożach.
Występowanie Europa zachodnia, środkowa i południowa od Islandii do Hiszpanii a na wschód od Norwegii Północnej i Szwecji do Rumunii. W Polsce tylko w Landku w woj. bielskim.
Stanowisko słoneczne w południe osłonięte do lekko półcienistego - wystawa wschodnia lub północna, stale umiarkowanie wilgotne - nie wysychające i nie podmokłe. Nigdy nie powinno wysychać. 2/ Wg. 7/ Znosi okresową suszę.
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka, piaszczysto gliniasto próchnicza, może być piaszczysta, ale dobrze utrzymująca wilgoć.
Odczyn pH 5,6 - 7,5 kwaśny do obojętny.
Podłoże
ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1 + drenaż
Wymagania Dzielić i przesadzać co 2 - 3 lata, gdy roślina zasycha w środkowej części. Podlewać skąpo i regularnie co tydzień gdy sucho. Nawozić raz do roku wiosną nawozem wolnodziałającym. Zimą okrywać.
Rozmnażanie Podział rośliny wiosną lub we IX - łatwo. Sadzonkowanie. Siew wczesną wiosną lub w VIII. Nasion nie przykrywać.
Zastosowanie Roślina okrywowa na małe powierzchnie, do ogrodów skalnych, na murki, w szczeliny między kamieniami, na brzegi oczek wodnych, do ogrodów leśnych, naturalistycznych i japońskich, do podsadzania drzew i krzewów, między płyty chodnikowe, na zielone dachy i cmentarze. Ładnie wygląda w towarzystwie paproci, funkii, ciemierników oraz z macierzankami.
W Polsce gatunek krytycznie zagrożony, wymierający.
Odmiany
"Compacta" Odmiana niższa i bardziej zwarta od typu. Tworzy półkuliste poduszki.
"Aurea" Liście żółtozielone.
Etymologia Nazwa rodzaju "Sagina" oznacza jedzenie dla krów z uwagi na wygląd podobny do trawy. Nazwa gatunku"subulata" z łac. = spiczaste szydło, z uwagi na kształt liści.
Zablokowany

Wróć do „OCZKA wodne, kaskady, skalniaki, rośliny wodne”