Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych - BAZA

Oczka wodne, stawy kąpielowe, strumienie, kaskady, skalniaki, rośliny wodne, itp
Zablokowany
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych- BAZA

Post »

OBUWNIK POSPOLITY
Cypripedium calceolus


Obrazek
Obrazek

Najpiękniejszy i najbardziej okazały naziemny storczyk krajowy,roślina leśna, cenna z uwagi na oryginalne kwiaty. Rozrasta się w okazałe kępy. ....?Jest to jeden z najłatwiejszych w uprawie obuwników?... 1/ Roślina rodzima. Bylina kłączowa - kłącze ma cienkie średnicy do 1 cm pełzające poziome z licznymi długimi korzeniami.Łodygę ma wysoką, prostą na szczycie nieco zagiętą, szorstko owłosioną, ulistnioną ( 3 - 5 liści). Liście jasnozielone, jajowate, zaostrzone na czubku, podłużnie silnie żebrowane, łukowato wygięte, obejmują pochwiasto łodygę . Liście ukazują się póżną wiosną. Kwiaty ma pojedyncze, rzadziej po 2-3 ,duże ok.10 cm, na długich, cienkich szypułkach z wydętą cytrynowożółtą wargą przypominającą czubek buta o krawędziach podgiętych do środka z brązowoczerwonymi czterema listkami okwiatu, często spiralnie skręconymi, Kwitnie z reguły 2 - 3 tygodnie i intensywnie przyjemnie pachnie morelami. . Rośnie wolno. Roślina długowieczna, ok. 30 lat a nawet wg innych żródeł do 100 lat. Gatunek zmienny. Samosiew. Roślina trująca w razie spożycia, może powodować objawy alergiczne.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna
. Polecana przez 8/ 31/ 53/.
T - 4 Roślina trudna w uprawie....?Jest to jeden z najłatwiejszych w uprawie obuwników?... Wg. 1, 8 ,11/

Wysokość 20 - 40 cm (60 cm)
Szerokość 30 - 40 cm
Kwitnie V-VI (VII)
Kolor żółta warga bordowe płatki, ( biała warga, zielone lub żółte płatki. )
Mrozoodporność USDA 4

Rośnie w wilgotnych, otwartych, żyznych lasach liściastych (szczególnie bukowych) ale też iglastych i na ich obrzeżach, zaroślach, polanach, ciepłych dąbrowach i murawach, na zboczach skalistych, wapiennych.
Występowanie Europa Środkowa, Północna i Wschodnia, Azja przez Syberię, Północno Wschodnie Chiny do Korei i Północnej Japoni, Ameryka Północna część wschodnia. W Polsce rzadki - Wyżyna Małopolska, Lubelska, Roztocze, Pojezierze Suwalskie, Dolny Śląsk, Sudety, Pieniny, Tatry do 1280 m.npm.
Stanowisko Półcieniste (ocienione w godzinach 10-17 tej), stale umiarkowanie wilgotne - wiosną i w lecie, osłonięte od wiatru, od ciepłego do średnio chłodnego . W cieniu nie tworzy kęp. 59/
Gleba normalno - mineralna, bardzo przepuszczalna, lekka, porowata, piaszczysta do piaszczysto ilastej, próchniczo liściowa (bukowa), żyzna do ubogiej, wapienna.
Odczyn pH 6,6 - 7,7 obojętny do lekko zasadowy. Lubi lekko zasadowy, jak w naturze.
Podłoże Wg. /24 Podłoże powinno zawierać kruszywo wapienne - żwir, ziemię bukową z domieszką odkwaszonego torfu. Wymaga wapiennego drenażu. Bardzo precyzyjny skład podłoża pod storczyki podaje Richard Manuel były biolog RHS, hodowca storczyków
ziemia darniowa (piaszczysto ilasta) : ziemia liściowa (bukowa) : żwir wapienny 1 : 1 : 2 + Odrobina mączki rybnej lub mielonych kości ( 10 łyżeczek na 100 l podłoża ) Do wymieszanego podłoża dodać 20 % perlitu. Podłoże winno zawierać grzyby mikoryzowe.
Wymagania Sadzić na zboczu dla umożliwienia szybkiego odpływu wód opadowych. 59/ Nie przesadzać. Sadzić z bryłką ziemi w której rósł. Dobrze rośnie w sąsiedztwie buków lub brzóz. Podlewać tylko w czasie suszy ? oszczędnie - tak by ziemia nie wyschła całkowicie - deszczówką. W pierwszym roku po posadzeniu podlewać częściej. Roślina wrażliwa na nawozy mineralne . Wg. Z.Litwin.nawozić tylko nawozami organicznymi - 2 letnim kompostem, lub rozcieńczoną w stosunku 1 : 10 gnojówką. Kwiatostany przekwitłe usuwać. Miejsce sadzenia oznaczyć, bo póżno wschodzi wiosną. Chronić przed wiosennymi przymrozkami. Zimą sucho (dobry drenaż). Zimą okrywać igłami sosnowymi lub liśćmi buka.
Rozmnażanie Podział starszych roślin - ostrożnie w VIII-IX lub w IV na części z co najmniej 1 pąkiem i wiązką korzeni. Dla amatora to jedyny sposób rozmnażania. Można próbować wysiewać w bezpośrednim sąsiedztwie rośliny matecznej gdyż w symbiozie z grzybami mikoryzowymi w podłożu. Długo kiełkuje i kwitnie po 6 - 8 a nawet 11 latach.
Zastosowanie Ogrody skalne, alpinaria, w towarzystwie paproci i niskich bylin leśnych, w ogrodach naturalistycznych i na rabatach. Nadaje sie na kwiat cięty. Roślina lecznicza o działaniu rozkurczowym i uspokajającym, na stany przeciwlękowe, antydepresyjne, bezsenność, bóle głowy. W dużych dawkach środek halucynogenny. Roślina podlegająca ścisłej ochronie. Gatunek zagrożony wyginięciem.
Inne
var. pubescens odmiana z Ameryki Północnej od Alaski do Florydy. Jeden z łatwiejszych gatunków uprawowych. Ma większe, bardziej zielonkawe kwiaty, owłosione liście i liczne odmiany.
Etymologia Nazwa rodzaju z greckiego "kypris" - Wenus cypryjska i "pedion" - obuwie : obuwie Wenus. Nazwa gatunku "calceolus" - małe obuwie: małe obuwie Wenus.
larix
200p
200p
Posty: 238
Od: 23 gru 2008, o 21:09
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Świętokrzyskie
Kontakt:

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych- BAZA

Post »

Kilka moich uwag dotyczących obserwacji rosnących w naturze Obuwików oraz doświadczeń z kilkuletniej ich oprawy.
Wszystkie stanowiska Cypripedium calceolus, które widziałem na Ponidziu, w Tatrach i w Alpach Julijskich były położone na mniejszych lub większych stokach co powodowało, że nie gromadziła się tam woda. Stanowiska były półcieniste lub słoneczne. W cieniu Obuwiki dobrze się wysiewają ale słabo kwitną i nie tworzą wielopędowych kęp. Na łąkach są niskie i zwarte. Widziane przeze mnie Cypropedia calceolus rosły w nawapiennej rędzinie o gruzełkowatej strukturze. Były to zwykle ciepłe i mało wilgotne stanowiska.
W uprawie ogrodowej nie jest to trudna roślina choć nie zawsze łatwo zaspokoić jej potrzeby. Najważniejszą jest ziemia, której nie można kupić a nie każdy ma dostęp do margla, żwirku wapiennego i innych składników by taką ziemię zrobić. Dużo na ten temat napisał mój przyjaciel Krzysiek Ciesielski więc odsyłam do jego opracowania.

https://docs.google.com/viewer?url=http ... rczyki.doc

W moim ogrodzie mam kilkanaście gatunków obuwików rosnących mniej lub lepiej. Nasz rodzimy Cypripedium calceolus rósł do tego roku świetnie co sezon powiększając ilość kwitnących pędów. Niestety w tym roku w czasie upałów przesadziłem z podlewaniem i ucierpiał od nadmiaru wilgoci. Kilka pędów zgniło. Przelałem też Trillia, które rosły w doniczkach. Nie podlewajmy więc C. calceolus, ich mięsiste korzenie gromadzą wilgoć i świetnie radzą sobie z suchym podłożem.

Krótki cytat z klasycznej książki o Cypripediach: "The genus Cypripedium" Phillip Cribb, Kew Publishing 2008
? Cypripediums have never been found growing in Europe and eastern Asia in leaf mould, but always under a sparse organic layerin the upper mineral-rich soils consisting of clay-humic pellets.?

Z ciekawego i wyczerpującego opisu Janusza podyskutował bym o potrzebie dodawania ziemi wrzosowej i żwirku akwarystycznego. Tam gdzie rośnie Cypripedium calceolus nie ma kwaśnej gleby wrzosowej. Żwirek akwarystyczny zwykle ma odczyn kwaśny a więc nie jest wapienny, w zasadowej wodzie świetnie rosną glony więc wapienny żwirek nie jest stosowany w akwarystyce.

W moim ogrodzie :-)

Obrazek
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych- BAZA

Post »

Pięknie rośnie i kwitnie Twój obuwnik. Dziękuję za zdjęcie na moimi wątku, bo swojego zdjęcia jeszcze nie mam.
Dziękuję za wyczerpujące ustosunkowanie się do mojego opisu i szczegółowy materiał żródłowy na temat jego wymagań. Nie znam opracowania Krzysztofa Ciesielskiego na temat storczyków, a jedynie jego pracę "Uprawa gatunków rodzimych". Praca jest bardzo ciekawa oparta o spostrzeżenia z natury i dotyczy również storczyków. Gdzie można znależć jego opracowanie dot. wyłącznie storczyków ?
Pozdrawiam serdecznie
larix
200p
200p
Posty: 238
Od: 23 gru 2008, o 21:09
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Świętokrzyskie
Kontakt:

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych- BAZA

Post »

Opracowanie Krzysztofa Ciesielskiego jest zamieszczone na stronie Michała Hoppela.
http://www.alpines.home.pl/p/Joomla/ind ... &Itemid=36
Jest ono podzielone na trzy części z których jedna dotyczy storczyków.
Sama strona Michała jest też godna polecenia.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych- BAZA

Post »

Z tej grupy 250 roślin, każdy ogrodnik amator może dokonać wyboru interesującej go rośliny wg zasady, że jeśli wymieniony jest tylko rodzaj i gatunek np. Pulsatilla halleri ( a brak jest wymienionej odmiany ) to wystarczy uprawiać typ Pulsatilla halleri - Sasankę słowacką. Niepotrzebne jest poszukiwanie jej odmian, gdyż typ jest równie ładny jak odmiany. Jeśli natomiast przy danej roślinie poza rodzajem i gatunkiem wymieniona jest również odmiana np. Pulsatilla alpina "Sulphurea" oznacza to,że odmiana jest zaliczona do grupy bardziej dekoracyjnych roślin od typu i nie należy wówczas stosować typu Pulsatilla alpina - Sasankę alpejską, tylko wyłącznie jej wymienioną odmianę czyli "Sulphurea"
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych- BAZA

Post »

Pięciornik trójząbkowy"Nuuk" Potentilla tridentata"Nuuk" Syn. Sibbaldiopsis tridentata, Siibaldia tridentata

Obrazek
Obrazek
Obrazek

Niska, zimozielona krzewinka darniowa o ozdobnych liściach i kwiatach. Tworzy gęste poduszki.
Łodygi ma płożące, zdrewniałe u nasady koloru szarobrązowego, górą zielone przebarwione na czerwonawo. Liście sztywne, skórzaste, dłoniasto złożone z 3 listków na długim ogonku, ciemnozielone z czerwonym brzegiem, błyszczące. Każdy listek ma 3 wcięcia na szczycie. Zimą liście przebarwiają się na żółtopomarańczowo. Kwiaty małe 6 - 15 mm średnicy, pięciopłatkowe,zebrane po 1 - 6 w lużny wierzchotkowaty kwiatostan. Pod koroną kwiatu 5 jasnozielonych przylistków. Kwiaty białe, podobne do kwiatów truskawek. Kwitnie długo ok. 2 miesiące. Rozrasta się wegetatywnie przez podziemne kłącza. Roślina trująca.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 25/.
T-2. Łatwa w uprawie.

Wysokość 10 - 15 cm
Szerokość 20-40 cm
Kwitnie VI - VII Powtarza VIII-IX
Kolor biały
Mrozoodporność USDA 4

Rośnie w terenach otwartych na glebach suchych, piaszczystych i kamienistych w tym w górach, na półkach skalnych, łąkach, polach, górskich szczytach bezdrzewnych, wysokich rejonach arktycznych.
Występowanie Ameryka Północna część Północno Wschodnia do Apallachów, Kanada, Alaska, Grenlandia, Islandia, Labrador.
Stanowisko słoneczne do półcienistego, umiarkowanie wilgotne do suchego, osłonięte, chłodne.
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka, piaszczysto gliniasta, próchniczo liściowa, żwirowa, kamienista uboga
Podłoże
ziemia darniowa : ziemia liściowa : perlit : torf odkwaszony 2 : 1 : 2 : 3 + drenaż
Odczyn pH 6,1- 7,8 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy
Wymagania Dzielić i przesadzać co 2 - 3 lata. Ogławiać nisko i ściółkować wokół rośliny nawozem organicznym. Podlewać od czasu do czasu zwłaszcza młode rośliny. Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział . Sadzonkowanie - sadzonki zielne. Siew.
Zastosowanie 
Roślina ozdobna, okrywowa do ogrodów skalnych, na cmentarze, pojedynczo lub w grupach.
Roślina chroniona w pięciu stanach USA.
Etymologia  Nazwa "Potentilla" pochodzi od łacińskiego słowa "Potentia" = siła, moc i od łacińskiego "potens" = silny, mocny, potężny, zdolny. Jest to aluzja do właściwości medycznych niektórych gatunków tej rośliny.
Nazwa gatunkowa "tridentata" od "tri"= trzy i "dentata"= ząb; trójzębowy, z uwagi na trzy wcięcia na szczycie liści.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych- BAZA

Post »

Głodek kaukaski Draba bruniifolia Syn. D.olympica

Obrazek
Obrazek

Zimozielona bylina górska o pokroju zwartym, poduszkowym i ozdobnych kwiatach. Jedna z najpiękniejszych roślin skalnych. Zaliczana do najładniejszych głodków. 3/ Tworzy ścisłe zwarte kępy przypominające kępy mchu i nawisy na kamieniach?.?Najlepszy gatunek?...3/
Liście ma bardzo drobne, ciemnozielone, skupione w przyziemnych rozetkach. Liście mają kształt igiełkowaty i są równowąskie, nieco uszaste z szerokim brzegiem i sztywne. Kwiaty czteropłatkowe, osadzone na szczycie głąbika, zebrane po 8 - 16 sztuk w lużny baldachogroniasty kwiatostan. Płatki jasnożółte, jajowate. Głąbik nagi, okryty długimi włoskami. Kwitnie bardzo obficie, tak, że kwiatki okrywają listki całkowicie. Gatunek zmienny (6 podgatunków).

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna
. Polecana przez 1/ 3/ 9/ 24/ 53/.
T-1 Bardzo łatwa w uprawie

Wysokość 5-10 cm
Szerokość 
Kwitnie IV - V
Kolor żółty, biały
Mrozoodporność USDA 6

Rośnie w obszarach górskich, na zboczach i piargach, nasłonecznionych stokach i w szczelinach skalnych na wysokości 1300 - 2700 m.npm.
Występowanie Góry Kaukazu - Turcja, Gruzja, Armenia, Dagestan, Azerbejdżan, Północny Irak i Iran, Grecja - Wyspy Egejskie.
Stanowisko bardzo słoneczne ? wystawa południowa lub zachodnia 53/, nieco wilgotne, ciepłe. Roślina światłolubna.
Gleba mineralna do normalnej, przepuszczalna, lekka, piaszczysto ilasta, kamienisto żwirowa, uboga do umiarkowanie żyznej.
Podłoże
Ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir : grys 1 : 0 :1 : 1 lub 1 : 1 : 1 : 0 + drenaż + Ca
Odczyn obojętny do lekko zasadowy 17/ Wg. 9/ - obojętny.
Wymagania Podlewać umiarkowanie, gdy sucho i gorąco. Ściółkować wokół rośliny żwirkiem. Pędy kwiatostanowe ogławiać po kwitnieniu. Nawozić nawozem dla roślin kwitnących lub wolnodziałającym. Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział rozrośniętych kęp po kwitnieniu - łatwo. Sadzonkowanie - sadzonki z 1 rozetką liści. Siew (stratyfikacja) jesienią ? łatwo. Metoda siewu 2.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa do ogrodów skalnych, na murki, kamieniste skarpy, pojemniki. Ładnie wygląda pojedynczo i w grupach po 2 - 3. Ładnie wygląda z wcześnie kwitnącymi roślinami cebulowymi, rojnikiem, naradką, skalnicą i dzwonkem portenschlagiana.
Roślina miododajna.
Etymologia
Nazwa gatunku jak przy D.aizoides.

Z inych gatunków Draba na uwagę zasługuje
D. longisiliqua Kaukaz 10 cm Kwiaty jaskrawożółte Ocena ** AGM 1993 polecana przez 33/
D.bryoides Armenia, Kaukaz 8 cm Kwiaty jaskrawożółte polecana przez 9/ i 15/.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych- BAZA

Post »

ASPERULA ARCADIENSIS Marzanka arkadyjska
Syn. A.mollis, A.suberosa.

Obrazek
Obrazek
Obrazek

Niska górska bylina darniowa, zimozielona. Tworzy poduszki i rzadkie dywany. "Górskie marzanki"...to wartościowe rośliny do ogrodów skalnych"...24/
Łodygi ma delikane, czterokanciaste, owłosione złożone z szeregu międzywężli, dołem drewniejące. Liście ma naprzeciwległe, szerokolancetowate, drobne, wąskie zebrane w międzywężlach w okółki po 6 ? 8. Liście są szare, pokryte meszkiem, owłosione, na brzegach nieco podwinięte. Kwiaty jasnoróżowe, czteropłatkowe, duże, 8 mm długości, z długą rurką i jajowatymi płatkami, siedzące. Tworzą wąską koronę w kształcie lejka. Kwiaty zebrane są w główkowate kwiatostany po 6 - 8 sztuk z krezą z liści podkwiatostanowych. Kwitnie bardzo obficie.

Ocena ** AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 15/ 24/ 33/ 53/.
T-4. Roślina trudna w uprawie, przeznaczona tylko dla zaawansowanych kolekcjonerów. Wrażliwa na mróz i wilgoć ? zimą. Sadzić w koszyczkach i na zimę przenosić do zimnego pomieszczenia.

Wysokość 5 - 10 cm
Szerokość 15 - 30 cm
Kwitnie VI - VII
Kolor jasnoróżowy (bladopurpurowy)
Mrozoodporność USDA 6

Rośnie na wapiennych skałach w rejonach górskich, na wysokogórskich murawach
Występowanie Grecja Południowa - Peloponez, Bułgaria.
Stanowisko słoneczne do lekko zacienione, suche do umiarkowanie wilgotnego (zimą suche), przewiewne, ciepłe. Wg. 53/ bardzo słoneczne (wystawa południowa lub zachodnia)
Gleba mineralna, przepuszczalna, lużna, piaszczystogliniasto ilasta, żwirowo kamienista, uboga, wapienna.
Podłoże
- ziemia darniowa : żwir wapienny : grys wapienny 1 : 1 : 1 + dobry drenaż + Ca
Odczyn pH 6,1 - 7,8 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy. Lubi zasadowy bo w naturze rośnie na glebach wapiennych.
Wymagania Gdy w starej kępie usuchają rozetki należy pobrać sadzonki i posadzić w nowych miejscach. Bardzo wrażliwa na mokrą ziemię. Zimą chronić przed wilgocią ( daszek). Zimą dobrze okrywać. (wg RHS wytrzymuje temperatury do ? 5 st C).. Gatunki wysokogórskie przenieść do zadaszonych zimnych pomieszczeń.
Rozmnażanie Podział kępy - jesienią, sadzonkowanie - ukorzenione pędy ? latem. Siew wczesną wiosną. Niektóre gatunki nie wytwarzają nasion, ale można je zapylać sztucznie.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, na murki i ściany, w szczeliny skalne, bloki tufu i do pojemników, koryt oraz do zimnych szklarni. Scięte marzanki w miarę wysychania zaczynają pachnieć i były niegdyś używane jako zioła do podścielania. 1/
Etymologia Z grec. ?Asperula?= marzanka. Nazwa gatunku arcadiensis z grec. ?arcadios? ? pochodzący z Arkadii, krainy na Peloponezie.
Inne gatunki Asperula przeznaczone do ogrodów skalnych
Asperula caespitosa. ( lilaciflora var.caespitosa ) - Marzanka liliowokwiatowa Turcja 5 cm Kwiaty różowe. 24/53/
Asperula suberosa - Marzanka korkowa ( A. athoa ) Bałkany 3 - 5 cm VI - VII Liście szarozielone, kwiaty jasnoróżowe polecana przez 1/ 24/.
Asperula hirta - Marzanka szorstka Pireneje 10 cm V - VII Liście zielone, kwiaty białe. 9/ 24/.
Asperula nitida - Marzanka lśniąca Grecja Północna 5 - 8 cm V - VII Kwiaty jasnoróżowe. 24/ 53/
..."Z kilku gatunków krajowych zasługuje na uprawę tylko jeden. A.odorata Marzanka wonna... 3/ 20-30 cm V Kwiaty białe. Zastosowanie roślina okrywowa do ogrodów naturalistycznych.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych- BAZA

Post »

ZAWILEC ŻÓŁTY
Anemone ranunculoides
Syn. A. lutea, A. flava, Anemonoides ranunculoides, Anemonanthea ranunculoides

Obrazek
Obrazek
Obrazek

Bylina leśna, kłączowa o pokroju wzniesionym, ozdobna z kwiatów i liści. Tworzy kępy. Zwiastun wiosny. Roślina rodzima.
Kłącza ma ciemnobrązowe, walcowate, cienkie, poziome, tuż pod powierzchnią gleby. Z kłącza wyrasta pojedyncza, nierozgałęziona łodyga. Liście łodygowe trzy, ustawione okółkowo, prawie siedzące, trójdzielne, gruboząbkowane. Liście odziomkowe podobne do łodygowych pojawiają się po kwitnieniu lub ich brak. Z okółka liści szczytowych wyrastają 1 - 2 kwiaty żółte, kubkowate, z reguły pięciopłatkowe / 6 , od spodu słabo owłosione, średnicy 1,5 ? 2,5 cm. Kwiaty obracają się w kierunku słońca i zamykają w nocy i w dni pochmurne. Kwitnie obficie i długo - 8 tygodni. Liście zamierają w lecie ( koniec VI ). Roślina trująca. Może drażnić skórę. Jest bardzo podobna do A.nemorosa, różni się kolorem kwiatów i tym, że liście A. ranunculoides sa prawie siedzące a liście A. nemorosa są na ogonkach długości 1 - 3 cm.

Ocena ** AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 8/ 24/ 33/.
T-1 Bardzo łatwa w uprawie.

Wysokość 15- 25 cm
Szerokość 15 - 45 cm
Kwitnie (III) IV - V
Kolor jasnożółty (złotożółty)
Mrozoodporność USDA 4

Rośnie w cienistych, wilgotnych lasach liściastych i mieszanych, zagajnikach, zaroślach, terenach łęgowych, na brzegach strumieni, rzek i jezior, rzadko w górach do 1400 m.npm.
Występowanie Europa Środkowa od Pirenejów do południowej Skandynawi, Syberia, Zakaukazie. W Polsce pospolity na niżu.
Stanowisko Półcieniste do lekko zacienionego,(wiosną słoneczne, latem poółcieniste i suche ? pod drzewami liściastymi ) wilgotne , chłodne.
Gleba organiczna, przepuszczalna, średnio zwięzła, ilasto piaszczysta, próchnicza, liściowa, leśna, żyzna.
Odczyn pH 6,5 - 7,5 obojętny.
Podłoże
ziemia darniowa : ziemia liściowa 1 : 2 + drenaż
ziemia darniowa : ziemia liściowa : torf odkwaszony : perlit 3 : 1 : 4 : 2 + drenaż
ziemia ogrodowa ( lub inna próchnicza ) : piasek 2 : 1 - lub sama ziemia ogrodowa Wg.45/.
Wymagania
Bulwki sadzić wczesną jesienią, ułożone poziomo na głębokości 3-4 cm co 15 ? 20 cm. Wiosna podlewać dość często i regularnie.
Rozmnażanie
Siew bezpośrednio po zbiorze. Podział kłączy póżną jesienią lub wczesną wiosną.
Zastosowanie
Ozdobna roślina okrywowa do dużych ogrodów skalnych, na skarpy, murki, tarasy, cieniste rabaty, do ogrodów naturalistycznych, leśnych, parków. Ładnie wygląda pod drzewami, z A.nemorosa, Convalaria majalis, Trilium.
Leczniczo stosowana w nedycynie ludowej i homeopatii.
Nadaje się na kwiat cięty.
Odmiany
"Pleniflora" ( syn.Flore pleno )Odmiana półpełna z dodatkowym szeregiem płatków ** AGM 2012
Etymologia Nazwa rodzajowa Anemone jak przy A.apennina. Nazwa gatunku "ranunculoides" od nazwy rodziny "Ranunculaceae" : jak jaskier.

Ponadto do ogrodów skalnych polecany jest przez 15/ 24/ 31/ 53/ gatunek
Anemone narcissiflora Zawilec narcyzowaty występujący w Europie, Azji i Ameryce Północnej. W Polsce w Tatrach, Sudetach, Bieszczadach, na Babiej Górze i Roztoczu. 10-40 (70 cm). Kwiaty białe.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych- BAZA

Post »

DIONIZJA ARETIOWATA Dionisia aretioides
Syn. Aretioid Dionysia, D.demawendica

https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Częściowo zimozielona bylina górska. Tworzy małe, zwarte, zaokrąglone, miękkie poduszki...."to cenna roślina do częściowo zacienionych fragmentów ogrodów skalnych?...? 24/ ...?wywołuje zachwyt u entuzjastów górskiej roślinności?...?Uważany za jeden z najłatwiejszych w uprawie gatunków Dionysia?... 1/ szybko rosnący i obficie kwitnący. 24/
Liście ma drobne, wąskie, łopatkowate na brzegach zwinięte, omszone, szarozielone zebrane w rozetki o średnicy 2 cm. Łodygi ma widlasto rozgałęzione, częściowo zdrewniałe u nasady. Kwiaty jasnożółte, rurkowate, pięciopłatkowe, przy końcu zwężone, prawie płaskie, średnicy 1 cm, siedzące na lejkowatych rurkach długości 1 - 2 cm tuż ponad liśćmi. Kwiaty wyrastają z rozetek z reguły pojedynczo czasem po dwa. Każdy płatek wcięty u góry. Kwitnie obficie, tak, że w okresie kwitnienia kwiaty pokrywają całkowicie kępy liści. Kwiaty pachnące. Rośnie stosunkowo szybko, poduszka osiąga 10 cm średnicy w 3 roku uprawy. Gatunek bardzo zmienny.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 9/ 24/ 33/ 53/.
T-3 Roślina średnio wymagająca.Wg.Z.Rehacka T-4 Trudna w uprawie na zewnątrz. Uprawiać w pojemniku i na zimę przenosić do zimnego pomieszczenia.

Wysokość 4 - 8 cm
Szerokość 15 - 30 cm
Kwitnie IV - V
Kolor jasnożółty ( różowy, fioletowy)
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie w górach, na zacienionych, wapiennych skałach, w wąwozach od strony północnej na wysokości 300 - 3200 n.pm. w klimacie o małej ilości opadów i niskiej wilgotności.
Występowanie Północny Iran, Góry Elbrus.
Stanowisko jasne, zacienione do słonecznego w południe ocienione ? wystawa pólnocna i wschodnia, umiarkowanie wilgotne w okresie wegetacji, w pozostałym okresie suche.
Gleba  mineralna, bardzo przepuszczalna, darniowo liściowo żwirowa, uboga, wapienna.
Podłoże
- ziemia darniowa : ziemia liściowa(bukowa): żwir wapienny : grys wapienny 1 : 1 : 2 : 3 + dobry drenaż + Ca
Odczyn pH 6,1 ? 7,5 lekko zasadowy, bo w naturze rośnie na podłożu wapiennym do obojętnego.
Wymagania Sadzić na stromym zboczu ułatwiającym odpływ wody pod nawisem skalnym jak lewizje, lub ?w szczelinach pionowych skał, korzystnie w zwisie? /Z.Rehacek Zbyt żyzne podłoże powoduje, że rośliny rosną zbyt bujnie i są krótkowieczne. Podlewać w czasie wegetacji 1 - 2 razy w tygodniu tak, by podłoże było umiarkowanie wilgotne ale tylko na zasadzie podsiąkania (od spodu). Ściółkować wokół rośliny na grubość 1 cm żwirkiem wapiennym grubości 4-8 mm. Nawozić nawozem wolnodziałającym do fazy kwitnienia. Zimą sucho ( daszek ). Zimą lekko okrywać. Wg. 53/ - uprawiać w pojemniku i na zimę przenosić do zimnej szklarni.
Rozmnażanie
Sadzonkowanie ? sadzonki z rozetek w lecie. Siew - kiełkuje 3 miesiące. Lepiej siać, czasem wydaje nasiona 2-30.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, alpinariów, na murki, do pojemników i donic, na tarasy, do ogrodów tufowych i zimnych szklarni..
Etymologia
Nazwa rodzaju "Dionysia" na cześć Dionizosa - greckiego boga wina.
Inne gatunki Dionysia zimujace w gruncie pod warunkiem odpowiedniego okrycia i zadaszenia to: ( Mrozoodporność USDA 6 )
D. curviflora Kwiaty różowofioletowe z białym oczkiem
D. involucrata Dionizja skryta Kwiaty różowe z białym oczkiem 
D. tapetodes Dionizja płaska Kwiaty żółte
Pozostałe gatunki Dionizji wymagają uprawy w zimnych szklarniach
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych- BAZA

Post »

CIESZYNIANKA WIOSENNA
Hacquetia epipactis
Syn. Dondia epipactis.

Obrazek

Niska bylina leśna o pokroju kępiastym i oryginalnych "kwiatach". ...." Ta atrakcyjna, wcześnie kwitnąca, leśna bylina może być sadzona w ogrodzie skalnym"...24/..."Jest jedną z najbardziej niezwykłych i atrakcyjnych roślin do uprawy w chłodniejszych rejonach"... 1/. Tworzy kępy. Roślina rodzima.
Z podziemnego, krótkiego, rzepowatego, płożącego kłącza wyrasta bezlistna łodyga, która rośnie w czasie kwitnienia do wysokości ok. 20 cm. Kwiaty rozwijają się przed liśćmi. 1/Kwiatostan ma złożony z wielu maleńkich żółtych kwiatków wielkości szpilki zebranych w poduszczkowatą główkę i podparty poziomo, pięcioma do siedmiu, oliwkowymi podsadkami przypominającymi okwiat. Tak że całość wygląda jak jeden kwiat o zielonych płatkach średnicy 4 cm i żółtym środku. Kwitnie długo - 1 miesiąc. Po kwitnieniu podsadki zielenieją i z kłącza rozwijają się odziomkowe, jasnozielone, błyszczące, okrągławe, skórzaste liście na długich ogonkach, zebrane w rozetę. Liście są dłoniasto złożone z 3 - 5 listków o ząbkowanych, powcinanych blaszkach. Rośnie wolno. Roślina długowieczna. Żyje ponad 10 lat. Samosiew.

Ocena ** AGM Bardzo dekoracyjna roślina skalna.
Polecana przez 1/ 9/ 15/ 24/ 31/ 33/.
T-1 Bardzo łatwa w uprawie. 45/ Bardzo odporny i tolerancyjny gatunek. 57/

Wysokość 10 - 25 cm
Szerokość 10 - 40 cm
Kwitnie (III) IV - V
Kolor żółtozielony (kwiaty żółte podsadki oliwkowe)
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie w jasnych lasach liściastych ( buk, olcha ), łęgach, zaroślach i na trawiastych zboczach na wilgotnych glebach wapiennych na wys.w Polsce do 600 m.npm., we Włoszech nawet do 1200
Występowanie Europa Środkowo Wschodnia - Alpy Austryjackie, Północno Wschodnie Włochy, Słowenia, Chorwacja, Bośnia oraz Karpaty Zachodnie - Morawy, Słowacja, Polska - Pogórze Cieszyńskie i Śląskie, Beskid Śląski, Wyżyna Lubelska.
Stanowisko umiarkowanie zacienione do półcienistego, stale wilgotne do stale umiarkowanie wilgotnego, osłonięte od wiatru, ciepłe. Nie toleruje suszy i bezpośredniego słońca.
Gleba organiczna, przepuszczalna, średnio zwięzła lub cięższa gliniasto piaszczysto ilasta, żwirowo próchnicza, liściowa, żyzna, wapienna.
Podłoże
ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 2 : 1 + drenaż + Ca
Odczyn Roślina tolerancyjna na odczyn. Wg.4 / raczej wapienna.
Wymagania Nie przesadzać i nie sadzić w sąsiedztwie roślin ekspansywnych. Dzielić niezbyt często, bo roślina nie znosi uszkadzania korzeni. Podłoże musi być stale wilgotne w okresie wegetacji, dlatego należy podlewać raz na tydzień. W upalne lata musi być podlewana. Ściółkować kompostem lub ziemią liściową - jesienia, nawozić nawozem dla roślin kwitnących lub wolnodziałającym.
Rozmnażanie Podział pod koniec lata i jesienią przed pojawieniem się pąków ( nieczęsto bo nie znosi uszkadzania korzeni ). Siew tuż po dojrzeniu nasion lub wczesną wiosną.Siew bezpośrednio po zbiorze nasion jesienią odkryty lub kryty po stratyfikacji. Łatwiej - siewki z samosiewu.
Zastosowanie Roślina ozdobna, okrywowa do ogrodu skalnego, do pojemników, ogrodów leśnych i jako runo parkowe. Ładnie wygląda w towarzystwie drzew i krzewów, z ciemiernikami, szafirkami , przylaszczkami, pierwiosnkami i cebulowymi wiosennymi. 31/ W Polsce podlega ścisłej ochronie.
Etymologia Nazwa gatunku pochodzi od Baltazara Hacqueta ( 1735 - 1815 )podróżnika i przyrodnika, austryjackiego lekarza, francuskiego pochodzenia, badacza przyrody Karpat, profesora UJ i dyrektora Ogrodu Botanicznego w Krakowie.
Janusz100
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Przyjaciel Forum - Ś.P.
Posty: 1800
Od: 2 paź 2011, o 06:05
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: Sidzina k Jordanowa, Małopolska

Re: Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych- BAZA

Post »

Saxifraga Genus Skalnica Rodzaj

Obrazek
Obrazek
Obrazek
Brian Arundel....................................................PabloPicasso.........................................................Mirco Webr..
Obrazek
Obrazek
Obrazek
S. paniculata Balcana.........................................S.apiculata Gregor Mendel.......................................S.anglica Cranbourne
Obrazek
Obrazek
Obrazek
S.ferdinandi coburgi var. rhodopea........................C. paniculata Lutea................................................Winifred Bevington.
Obrazek
Obrazek
S. Beatles......................................................S.Allendale Betty
Skalnice to małe, delikatne rośliny, których liście rosną nisko, blisko podłoża, często zebrane w rozetki. Liście mają soczyste, ostro zakończone i często owłosione. Kwiaty na nagich łodyżkach wyrastają ponad roślinę i są pięciopłatkowe. Są mieszkańcami systemów arktyczno-alpejskich i występują w strefie umiarkowanej półkuli północnej. Rosną zarówno wysoko w górach na skałach, ale również na mokrych łąkach.
W rodzaju Saxifraga poza gatunkami botanicznymi istnieje ponad 1000 odmian i mieszańców. Zgrupowane są one w 15 różnych sekcjach. Klasyfikacja ogrodnicza grupuje skalnice w 3 grupach.

1. SKALNICE MCHOWE Mossy Saxifrage ( 70 gatunków) głównie z sekcji Dactyloides charakteryzują się miękkimi rozetami pierzastych liści, które nadają im wygląd podobny do mchu. Kwitną w VI, biało, kremowo, żółto lub różowo. Należą tu m.in.gatunki botaniczne S.camposii, S.caespitosa, S.cuneata, S.granulata, S.hypnoides, S.moschata, S.rosacea, S.trifurcata i mieszańce S.x arendsii. Należą do grupy skalnic najłatwiejszych w uprawie. Wymagają stanowisk ocienionych, półcienistych, wilgotnych i bezwapiennych. Wystawa północna lub północno wschodnia.
Do oddzielnej sekcji Robertsonianae zaliczanej do skalnic mchowych zalicza się ponadto
Saxifraga umbrosa ?Clarence Eliot? Skalnica cienista 30-40 cm Kwiaty różowe **AGM 1993
Saxifraga x urbium Skalnica cieniolubna 20-30 cm Kwiaty białe z czerwonymi kropkami **AGM 1993

2.SKALNICE ROZETKOWE, SREBRZYSTE Silver saxifrages
(10 gatunków) głównie z podsekcji Euaizoonia które mają rozetki liściowe twarde, srebrzyście lub szaro nakrapiane, ?inkrustowane? i okazałe kwiatostany. Należą tu m.in. skalnice botaniczne S.aizoon, S. cotyledon, S.lingulata, S.hosti, S.callosa, S.cochlearis, S. paniculata oraz ich mieszańce. Niektóre z nich są zbyt wysokie do małych ogrodów skalnych. Należą do grupy skalnic łatwych w uprawie i rozmnażaniu. Wymagają stanowisk jasnych, nawet umiarkowanie słonecznych jednak w południe osłoniętych, stale umiarkowanie wilgotnych, wapiennych, osłoniętych od wiatru. Wystawa wschodnia lub południowo wschodnia.
Do szczególnie ozdobnych i łatwych w uprawie, polecanych przez RHS z sekcji skalnic ?inkrustowanych? zaliczone zostały:
Saxifraga callosa Skalnica języczkowata 20-40 cm Kwiaty białe **AGM 1993
Saxifraga cochlearis ?Minor? Skalnica łyżkolistna 10 cm Kwiaty białe **AGM 1993
Saxifraga ?Monarch? 20cm Kwiaty różowobiałe. Rozety ciemnozielone o białych krawędziach **AGM 2003
Saxifraga?Whitehill? Mieszaniec S.paniculata i S.cochlearis.Kwiaty białe. Rozetki niebieskoszare z srebrzystobiałymi krawędziami przebarwione bordowo u nasady liści. **AGM 2003
Saxifraga paniculata Skalnica gronkowa, odmiany:
?Lagraveana? Kwiaty białe ** AGM 2003
?Rosea? Kwiaty różowe **AGM 1993
?Venetia? Kwiaty białe .Liście z czerwonym spodem**AGM 2003

3. SKALNICE PODUSZKOWE Porphyrion ( 600 gatunków ) gównie z podsekcji Kabschia i Engleria i S.oppositifolia oraz liczne ich mieszańce.
Drobne rozetki liściowe tych skalnic są sztywne i tworzą zwarte poduszki, które pokrywają się kwiatami w kolorach czerwonym, żółtym, białym i fioletowym w III ? V. Najmniejsi członkowie rodzaju skalnic. Małe rozetki obok siebie tworzą poduszki do 20 cm średnicy. Należą do grupy skalnic najtrudniejszych w uprawie. Wymagają stanowisk bardzo jasnych. Nie tolerują stanowisk cienistych, ale również i stanowisk słonecznych. Najlepsze jest stanowisko jasne,otwarte (niezacienione) o wystawie północnej lub północno wschodniej. Musi to być stanowisko wilgotne od wczesnej wiosny do lata, potem suche. Wymagają podłoży zasadowych. Inne wymagania ma S.oppositifolia ? półcień, gleba uboga, odczyn kwaśny.
Do podsekcji Kabschia zalicza się m.in. gatunki botaniczne S.bruseriana, S. marginata, S.lilacina, S.sancta, S. dalmatica i mieszańce x apiculata, x boydi, x irvingi, x anglica, x elizabethae, x paulinae
Do podsekcji Engleria zalicza się skalnice poduszkowe, które mają łodygi kwiatostanowe zakrzywione w górnej ich części zwane też ?pastorałowymi?. Należą do niej m.in. datunki botaniczne S.media i S. stribrnyi.
Szczególnie ozdobne i łatwe w uprawie skalnice polecane przez RHS z sekcji skalnic poduszkowych to
Saxifraga x apiculata Skalnica poduszkowa:
?Alba? 15 cm Kwiaty białe ** AGM 2012
?Albert Einstein? 15-30 cm Kwiaty jasnożółte ** AGM 2012
?Gregor Mendel? 15 cm Kwiaty bladożółte **AGM 1993 oraz
Saxifraga marginata Skalnica obrzeżona 10 cm Kwiaty białe ** AGM 2012 ?Balkan? ** AGM
Saxifraga?Coolock Kate? 15 cm Kwiaty ciennoróżowe ** AGM 2012
Saxifraga x anglica?Cranbourne? Skalnica angielska 15 cm Kwiaty fioletowopurpurowe **AGM 1993
Saxifraga burseriana ?Crenata? Skalnica Bursego Kwiaty białe **AGM 2012
Saxifraga x petraschi Skalnica Petraschiego Kwiaty białe **AGM 2012
Saxifraga x salmonica?Helen Terry?Kwiaty białe **AGM 2012
Saxifraga x boydii?Nottingham Gold?Skalnica Boyda Kwiaty zielonożółte **AGM 2012
Saxifraga ?Peach Melba? Kwiaty różowe **AGM 2012
Saxifraga Slacks Ruby Southside 15 cm Kwiaty czerwonobiałe **AGM 2003
Saxifraga federici-augusti ssp.grisebachi?Wisley?10 cm Kwiaty wiśniowe **AGM 1993
a z podsekcji Oppositifoliae
Saxifraga oppositifolia Skalnica naprzeciwlistna odmiany:
?Ruth Draper?Kwiaty różowe większe niż typu **AGM 2012?
?Splendens? Kwiaty różowofioletowe ** AGM 1993
?Theoden? Kwiaty fioletowe **AGM 1993

Z skalnic srebrzystych i poduszkowych tylko skalnice nagrodzone ** AGM nadają się wg Królewskiego Towarzystwa Ogrodniczego do uprawy w ogrodach skalnych i są stosunkowo łatwe w uprawie. Wszystkie inne skalnice i ich odmiany mają większe wymagania i nadają się do uprawy wyłącznie w zimnych szklarniach, lub wymagają przenoszenia na zimę do zimnych pomieszczeń.

Skalnice rosną na wysokogórskich, skalistych zboczach, urwiskach i w jarach, na skałach i osypiskach skalnych, ale również w niższych partiach gór w cienistych lasach, na łąkach i obrzeżach strumieni.
Występowanie Głównie na Półkuli Północnej : Alpy, Pireneje, Apeniny, Himalaje, Andy, G.Atlas.
Stanowisko Gatunki wysokogórskie o drobnych, sztywnych rozetkach liściowych znoszą stanowiska bardziej nasłonecznione, ale w południe ocienione. Inne gatunki skalnic o miękkich, zielonych rozetkach liściowych znoszą stanowiska cieniste ( grupa skalnic tzw. mchowych ) . Wg.E.Radziula wystawa południowo wschodnia lub południowo zachodnia, w południe ocienione. W moim ogrodzie skalnym uprawiam z powodzeniem skalnice na wystawie północnej, nieosłoniętej. Wilgoć umiarkowana, stanowisko chłodne.
Gleba dla gatunków wysokogórskich przepuszczalna, mineralna o różnym, zależnym od gatunku odczynie od zasadowego do kwaśnego. Inne gatunki wolą glebę próchniczą lub próchniczo mineralną.
Podłoże dla skalnic wysokogórskich powinno być przepuszczalne dobrze zdrenowane żwirem i tłuczniem, głębiej wzbogacone gliną lekką i ?starym komposem?. Nie znoszą zbyt żyznego podłoża stąd nie należy ich nawozić. Inne skalnice wymagają podłoża próchniczego lub próchniczo mineralnego.
Wymagania Na nizinach podczas bezśnieżnych i deszczowych zim wysokogórskie skalnice giną.
Należy je osłaniać ?daszkami?, a wrażliwsze gatunki uprawiać w pojemnikach i przechowywać w zimnych pomieszczeniach. Wg. E.Radziula ?Skalnice?...? W zwykłych bylinowych ogródkach...nie ma co marzyć o uprawie alpejskich czy himalajskich klejnotów. Tutaj zadomowią się jedynie skalnice bez górskiego rodowodu lub mieszańce i odmiany ogrodowe?...
Tylko dwa gatunki skalnic ? rodzimych tj. S.paniculata i S.oppositifolia nie wymagają żadnych zabezpieczeń na zimę. Pozostałe skalnice wymagają bardzo dobrego drenażu a ponadto należy im zapewnić suche podłoże poprzez zabezpieczenie daszkiem i lekko okryć a niektóre nawet dobrze okryć lub przenieść na zimę do zimnego pomieszczenia.
Dla kolekcjonerów skalnic polecam stronę internetową ?The saxifrage society?http://www.saxifraga.org/plants/saxbase/taxon.asp na której to stronie znależć można wszystkie występujące na świecie gatunki i odmiany skalnic oraz ich mieszańce ogrodowe wraz ze zdjęciami.
Rozmnażanie skalnic
Rozmnażanie z nasion stosujemy tylko wówczas gdy chcemy uzyskać mieszańce.
Podział ? oddzielamy ukorzenione rozetki od rośliny macierzystej ? najłatwiej.
Sadzonkowanie rozetek. Skalnice mchowe najlepiej sadzonkować w pierwszej połowie lata, srebrne w drugiej połowie lata, a poduszkowe w okresie całego lata. Od rośliny macierzystej oddzielamy rozetę wraz z łodyżką 0,5-1cm poniżej liści. Wiele gatunków skalnic ma rozetki z zalążkami korzeni, rozetki takie łatwiej się ukorzeniają. Ostrożnie usuwamy z sadzonki dolne liście. Łodyżkę zanurzamy w wodzie a następnie w ukorzeniaczu dla roślin zielonych, lub półzdrewniałych np. Korzonek.
Mieszankę podłoża do sadzonkowania przygotowujemy z dwóch składników: piasku rzecznego gruboziarnistego i torfu odkwaszonego w stosunku 3 : 1 lub 2 : 1. Można też zastosować piasek gruboziarnisty i Podłoże do wysiewu i pikowania w stosunku 1 : 1. Odczyn podłoża winien wynosić 6,6-7,8 pH. Piasek do mieszanki winien być wysterylizowany poprzez jego podgrzanie w piekarniku w temp. 80 st C przez pół godziny. Po wymieszaniu składników mieszaninę umieszczamy w pojemniku z otworami w dnie, całość obficie podlewamy i odczekujemy 2 godziny, aż nadmiar wody odcieknie z mieszaniny. Tak przygotowane podłoże wsypujemy do doniczek np.w mnożarce i lekko je ugniatamy. Następnie cienkim patyczkiem robimy otwory w podłożu, w które wkładamy przygotowane sadzonki. Następnie sadzonki spryskujemy spryskiwaczem i okrywamy przeżroczystym wieczkiem w mnożarce lub wkładamy do woreczka foliowego w celu uniemożliwienia utraty wilgotności podłoża. Sadzonkom musimy zapewnić światło, ale należy je chronić przed palącym słońcem . Zraszamy dolistnie, ostrożnie rozpylaczem 3 razy na dobę. Dla zabezpieczenia przed chorobami grzybowymi możemy je spryskać środkiem przeciwgrzybiczym np. Topsinem co tydzień lub co dwa tygodnie. Woda do spryskiwania a następnie podlewania sadzonek powinna mieć temp 21 st C. Jeśli jest to woda wodociągowa (chlorowana) to przed podlaniem musi odstać 24 godziny dla odparowania chloru. Woda winna mieć odczyn obojętny do lekko zasadowego pH 6,6-7,8.
Raz dziennie wietrzymy sadzonki przez okres 1 minuty w celu uniknięcia skraplania się pary wodnej na pokrywie mnożarki czy na woreczku foliowym oraz dla zapewnienia wymiany zawartości dwutlenku wegla i tlenu. Nawozimy dolistnie co 1-2 tygodnie nawozem NPK 10:50:10 z mikroelementami, rozpuszczalnym w wodzie. Ukorzeniają się po 6 do 9 tygodniach w temperaturze pokojowej, nocą o kilka stopni niższej. Jeśli na sadzonce zobaczymy świeże przyrosty liści to oznacza, że roślina ukorzeniła się. Sadzonki po ukorzenieniu pikujemy do większych doniczek 5/5cm i umieszczamy w jasnym pomieszczeniu o temp. 18-20st C (temperatura optymalna dla rozwoju roślin górskich). Po pikowaniu można jednorazowo nawieżć nawozem długodziałającym NPK 10:15:12 z mikroelementami np Osmocote umieszczając w doniczce 3-5 kuleczek w zależności od wielkości sadzonki. Kuleczki nawozu zagłębiamy w podłożu umieszczając je przy brzegach doniczki (nie przy roślinie). Podlewamy ok. raz na tydzień wlewając wodę do podstawki, ale tylko wówczas gdy podłoże staje się mało wilgotne tzn. gdy przyłożony do podłoża papier toaletowy nie ulega zawilgoceniu.W zimie obniżamy temperaturę do 0-5 st.C i ograniczamy podlewanie. Wiosną przesadzamy, po przymrozkach tj. po 15 maja, do gruntu na miejsca stałe.
Zablokowany

Wróć do „OCZKA wodne, kaskady, skalniaki, rośliny wodne”